DE OOGST
VAN DE TOEKOMST
'Het zou mooi zijn als
de tegenstanders, nog meer
dan nu al het geval is,
echt met knikkende knieën
het veld opkomen'
BLOED, ZWEET EN TRANEN
ANOUK
Keane. Ongelofelijk eigenlijk. De economische recessie is
aan de gang, maar uit dat fonds blijf ik wel gewoon mijn
dividend krijgen. Muziek blijkt dus een goede investering.'
Hij schraapt zijn keel en begint te zingen: 'Why does it
always rain on me..., dat ken je toch wel?'
Een thuiswedstrijd van Ajax levert tweewekelijks een
mooie mix van herkenbare muziek in de Amsterdam
ArenA op. Klanken die de supporters van Ajax waarderen
en omarmen. Bloed, zweet en tranen van André Hazes
fungeert inmiddels traditiegetrouw als opwarmer voordat
de spelers tijdens de Ajax-marsch het veld betreden.'Dat
horen we altijd als we in de kleedkamer zitten,' zegt Jol
over de klassieker van Hazes. 'Dat soort nummers zijn
altijd een mooie en sfeerverhogende ondersteuning voor
ons en de supporters.' Hij geniet van de sfeer in de ArenA,
al ervaart hij soms voorbeelden van een nog sfeervollere
ambiance. 'Zo kan ik bijvoorbeeld niet zeggen dat er bij
ons net zoveel sfeer is als laatst in Griekenland bij PAOK.
Dat echt iedereen in het stadion de hele wedstrijd com
pleet uit zijn dak gaat. Ik wil de supporters van Ajax niet
opvoeden hoon maar ik zou het wel leuk vinden als het in
mijn tijd nog meer ten goede zou veranderen.AI weet ik
ook wel dat het waarschijnlijk niet gaat lukken. Zoiets heeft
ook voor een deel met cultuur te maken. Maar toch: het
zou mooi zijn. Dat de tegenstanders, nog meer dan nu al
het geval is, echt met knikkende knieën het veld opkomen.
Een beetje zoals tegen Juventus vorig seizoen. De sfeer in
de ArenA was die avond behoorlijk electric
Jol gaat verder:'Als spelers of andere genodigden hier bij
Ajax op bezoek zijn, zeggen ze vrijwel altijd tegen me: dit
is het mooiste stadion waar we ooit zijn geweest. Kunnen
wij ons dat hier voorstellen? Nee toch. En waarom niet?
Omdat er mensen zijn die weieens wat roepen over een
betonnen kolos of dat er vroeger een slechte grasmat lag.
Uiteindelijk is dat allemaal beeldvorming. Als ik vrienden
uit Engeland over heb, dan vinden ze het hier fantastisch.
En die zijn in hun eigen land wat gewend qua stadions.
Echt waar: een mooier stadion dan de ArenA is er niet.
En ik kan het zeggen, want ik heb ze als speler en trainer
allemaal gezien in de Premier League en de Bundesliga.
In de muziekcollectie van Jol neemt Anouk een promi
nente plaats in. 'Ik vind haar de grootste Nederlandse
zangeres. Ze is de beste vrouwelijke entertainer en per
former die er is, of misschien wel ooit is geweest. Dat zie
je ook aan alle awards die ze heeft gewonnen. En in mijn
geval komt mijn voorliefde voor haar natuurlijk ook wel
een beetje doordat ze uit Den Haag komt.'
Ten/vijl hij zijn bewondering voor Anouk uitspreekt, schiet
Jol een anekdote te binnen. Kort nadat hij in de zomer
van 2009 als trainer van Ajax was begonnen, zag hij vanaf
de Koninklijke loge van de ArenA het concert van U2.
'Ineens zag ik Anouk tien meter rechts van me zitten.
Maar ik durfde er niet heen.Tijdens het tweede deel van
Ajax' collectief bestaat ook dit seizoen voor het over
grote deel uit zelf opgeleide spelers. De eerste thu
iswedstrijd in de competitie van deze voetbaljaargang,
tegen Vitesse, onderstreepte de hoop en het belang
van de Toekomst. Voor eigen publiek liet Jol die avond
twee 'kinderen van de Toekomst' debuteren. Roly Bo-
nevacia 18) en de 19-jarige Florian Jozefzoon maakten
de gedroomde stap naar de ArenA. De oogst van
de Ajax-jeugdopleiding viel tijdens het debutantenbal
overduidelijk van het wedstrijdformulier af te lezen.
Liefst veertien van de achttien spelers kwamen uit de
eigen opleiding.'Sinds mijn komst bij Ajax ben ik ervan
overtuigd dat er in de wereld geen enkele andere
club een jeugdopleiding als die van ons heeft,'zegt Jol.
'Noem maar een club waar minimaal driekwart van
de selectie uit eigen spelers bestaat. Die is er niet. Ik
heb in Duitsland en Engeland gewerkt, maar daar kom
je nergens een tweede Toekomst tegen. Dat maakt
Ajax uniek. Het laat zien waar onze miljoenenen fans
trots op zijn.Vandaar ook de slogan: Wij zijn Ajax. Het
vertelt wie we zijn. En dat blijft zo.'
het concert keek ik weer naast me: zat Cock daar ineens
naast haar! Op dat soort momenten denk ik weieens: ik
wou dat ik die lef had. Uiteindelijk ben ik toen toch maar
even naar haar toe geweest om te zeggen dat ik een
groot fan van haar ben.'
Jol denkt terug aan de eerste single die hij vroeger kocht.
Een plaat van Rick van der Linden van de band Ekseption
verdween ooit als eerste in zijn platenkoffer'Eigenlijk vond
ik het altijd een beetje zonde.Vier gulden voor één single.
Dat was veel geld in die tijd. Cock kocht trouwens veel
vaker muziek dan ik. In zijn geval waren dat vaak LP's van
achttien gulden per stuk! Daar liep je bij wijze van spreken
een week de krant voor Ik wachtte daarom altijd totdat
