Rody Turpijn debuteerde in
eerste officiële wedstrijd in de ArenA
'IN HET BEGIN STIJG JE ZO BOVEN JEZELF UIT. H« schü„t N de here,
DAT GEVOEL VAN DIE EERSTE WEDSTRIJDEN °mdat 2e 1 „,n,
KRIJG JE NOOIT MEER TERUG'
De eerste!
89
Goed beschouwd was in augustus 1996 het duel tegen PSV voor veertien Ajacieden
een debuutwedstrijd, maar voor Rody Turpijn was het dubbel feest. Het was niet
alleen - net als voor zijn teamgenoten - de allereerste officiële wedstrijd in de
ArenA, maar voor de 18-jarige Amsterdammer ook zijn eerste in Ajax' hoofdmacht.
Ondanks een veelbelovende start kwam de doorbraak er niet. 'Er had meer in geze
ten, maar achteraf gezien had het niet eens gehoeven.'
tekst// Marcelle van Hoof
Hij zwaait trots met zijn handen
en zegt: 'Dit heb ik er toch aan
overgehouden,' doelend op zijn
fraaie appartement in de buurt van
het Amsterdamse Frederiksplein.
Bovendien heeft hij ook nog iets
niet-materieels uit zijn Ajax-periode
meegenomen. 'Discipline. Ik gebruik
het nog iedere dag. Ik leef heel ge
structureerd. Als ik me vergelijk met
andere jongens op school ben ik veel
gedisciplineerder. Ik weet niet hoe
het nu is bij Ajax, maar naast het feit
dat je goed moest kunnen voetbal
len, stonden normen en waarden,
discipline tijdens je opleiding hoog
in het vaandel. Het ging niet alleen
om voetbal, je werd ook een beetje
opgevoed.'
Vanaf zijn dertiende speelde hij
in de jeugdopleiding bij Ajax. Op
zijn verjaardag had hij een tele
foontje gekregen van Louis van
Gaal, hoofd jeugdopleidingen, of
hij naar Ajax wilde komen. 'Of
hij wist dat ik jarig was, weet ik niet.
Ik heb wel heel goede herinneringen
aan Van Gaal. Ik vind hem een heel
aardige man. Hij is in de loop der
tijden veranderd, wat cynisch ge
worden tegen de pers en hij kan niet
goed tegen kritiek. Tenminste, als
het niet goed onderbouwd is. Je kon
altijd met hem in discussie gaan, als
je maar met argumenten kwam. Hij
wilde van iedere speler weten waar
hij vandaan kwam, hoe de verhou
dingen thuis waren, welke opleiding
hij had genoten. Hij wist van ieder
een alles, en dat vind ik knap. Wat
iemand tot een goede trainer maakt,
is dat je weliswaar volgens dezelfde
lijn werkt, maar toch in staat bent
iedereen anders te behandelen. Ieder
mens heeft een ander karakter. En
Van Gaal wilde alles weten, zodat
hij wist hoe hij iedereen individueel
moest behandelen. Ik ben vrij be
schermd opgevoed en had er meer
aan als iemand me vertrouwen gaf
in plaats van me op mijn donder
te geven en te zeggen dat ik er niks
van kon.
'Toen hij me belde stond ik op het
punt om te stoppen bij mijn club,
WA. Ik vond het niet heel bijzon
der meer. Het stelde niet veel voor.
Ik dacht: ik richt me op mijn stu
die; ik vond en vind het nog steeds
heel leuk om te leren. Maar toen
Ajax belde, dacht ik: ik ga maar
door. In 1996 kreeg ik een contract
voor het tweede. Maar omdat Mare
van en trok met Kiki Musampa en
Nordin Wooter op, die ik vanuit de
jeugd al kende. Maar ik kan me nog
een trainingskamp herinneren waar
je een tafel met blanke spelers had
en een tafel met donkere. Ik heb het
boek gelezen van Winston Bogarde.
Daarin schrijft hij dat hij veel met
racisme te maken heeft gehad. Dan
kan ik een bepaalde houding ook
wel begrijpen. Maar het kan ook
doorslaan, en daar moet je voor
oppassen.'
Schouder
De eerste officiële wedstrijd van
Ajax in de ArenA was tevens het de
buut van Turpijn. In de wedstrijd om
de Nederlandse Supercup, vanaf dat
jaar omgedoopt in de Johan Cruijff
Schaal, verloor Ajax kansloos met
3-0 van PSV. Turpijn viel na een uur
in voor linksbuiten Peter Hoekstra.
'Dat was heel bijzonder. In het begin
stijg je zó boven jezelf uit. De wereld
is van jou, en dan lukt ook nog alles.
Dat gevoel van die eerste wedstrij
den krijg je nooit meer terug. Tegen
Het liep anders dan verwacht. 'In
juli 1997 werd Morten Olsen trai
ner en die nam tien nieuwe spelers
mee. Samen met Arno Splinter werd
ik teruggezet naar het tweede. Het
rommelde binnen de club. Door de
overgang naar de ArenA ging Ajax
van club naar bedrijf. Het warme,
vertrouwde van de Meer maakte
plaats voor een gepimpt stadion
waarin iedereen zijn draai moest
vinden. De Meer was voor mij ook
heilig. Heel Ajax veranderde vanaf
die tijd, ten slechte naar mijn idee.
Door het Bosman-arrest kreeg bij
Ajax iedereen die een beetje kon
voetballen een contract omdat ze
bang waren mensen kwijt te raken.
Hadden we een selectie van veertig
man, dat sloeg helemaal nergens op.
Het bestuur heeft Olsen te veel de
vrije hand gegeven. Ik denk dat het
daar mis is gegaan. Men was in pa
niek na een slecht eredivisieseizoen.
Men had meer moeten vertrouwen
op de jeugd, en daar bedoel ik niet
per se mezelf mee, hoor. Maar Ajax
was een bedrijf geworden en dat is
de club niet ten goede gekomen.
Overmars en Peter Hoekstra gebles
seerd waren, haalde Van Gaal me
in de voorbereiding bij het eerste.
'Het ging heel goed, het was heel
spannend, maar extreem vermoei
end, zowel geestelijk als lichamelijk.
Ik was eigenlijk nog een kleine jon
gen. Mijn eerste wedstrijd was eind
juli, een oefenwedstrijd tegen HSV.
Ik was behoorlijk zenuwachtig, die
jongens hadden het jaar daarvoor de
Champions League gewonnen. Daar
keek je enorm tegen op.
'De internationals waren in het be
gin van de voorbereiding afwezig,
vanwege het EK in Engeland. Bij hun
terugkomst bleken er wat spannin
gen in de ploeg te zijn, tussen blank
en zwart. Ik hield me daar afzijdig
AZ stond ik voor het eerst in de
basis. Dat was mijn beste wedstrijd.
Op een gegeven moment schept dat
verwachtingen en dan wordt het
steeds moeilijker. Maar ik heb ook
nog twee Champions League-wed-
strijden gespeeld, bij Auxerre en
Glasgow Rangers. Daarna had ik de
pech dat ik aan mijn schouder ge
blesseerd raakte en in de winterstop
een operatie moest ondergaan. Na
anderhalve maand was ik hersteld
en moest ik weer in het tweede be
ginnen; Mare Overmars was inmid
dels ook hersteld.' Toch toonde Ajax
vertrouwen in Turpijn, want nog
tijdens dat seizoen werd zijn contract
opengebroken. 'Ik zou vast bij het
eerste komen.'
moet er nü gepresteerd worden.
Trainers krijgen geen tijd meer
om een elftal naar hun hand te
zetten, om te bouwen zoals Van Gaal
in de jaren negentig heeft gedaan.
Terwijl dat bouwen, met jeugd wer
ken, nou altijd juist de kracht van
Ajax is geweest.'
Antivoetballers
'Ik heb nog anderhalf jaar in het
tweede gespeeld. Ik was er niet echt
mee bezig; dacht: ik kom er wel. Ik
had eigenlijk niet zoveel verkeerd
gedaan. Maar mijn moraal in het
tweede zakte weg. Ik heb me wel als
een mak lammetje weg laten zetten,
denk ik nu. Ik was ook wel slecht
met voetbal bezig. Ik vond het wel
leuk, maar het was niet zaligma
kend. Ik dacht dat ik goed genoeg
was, en wel weer in het eerste zou
augustus 2006
