Vader Frans Schoevaart met zijn zoons Wim (links) en Bob (rechts) in 1932 op de cricketvelden aan de Zuidelijke Wandelweg. augustus 2004 87 'Dat was toen mijn vader met Ajax naar Wenen ging. Ik denk dat hij toen deze foto heeft achtergelaten met deze opdracht. Je ziet hier die jongetjes: Piet Roodenburgh, mijn broer Bob en ikzelf, Jan en Harry Pelser en op de voorgrond een jongetje van Couton, George geheten. Dit is van voor 1930. Toen gingen ze in de trein naar inter nationale wedstrijden. Die trips kregen ze dan aangeboden omdat ze kampioen wa ren geworden. Dat was niet even heen en weer met het vliegtuig. Dit duurde wel veertien dagen.' Vindt u het belangrijk dat er volgende ge neraties Schoevaart lid zullen zijn bij de club Schoevaart: 'Nu is Jesse lid, mijn klein zoon. Ik weet niet of hij later ook in de le denraad wil of zoiets. Geen idee. Dat moet hij helemaal zelf weten. Hoewel, kijk dwingen kunnen we hem niet, maar we zullen toch wel met goede argumenten gaan komen om hem te overtuigen dat de traditie moet worden voortgezet. Gedwongen wordt hij niet, waarschijnlijk. Jesse is de enige erfgenaam. Hij is de zoon van mijn oudste zoon Frank, die zelf alleen heeft gecricket bij Ajax. 'Het is mij wel aan mijn hart gegaan dat dat soort sporten als cricket en honkbal verdwenen bij Ajax. Maar het kon niet an ders. Het begon er al mee dat we geen ter rein meer hadden. Want je crickette waar je had gevoetbald. Door het betaalde voet bal werd er te veel op de velden gevoetbald en getraind. En er kwamen veel toer nooien. Nu zou het weer kunnen, op de Toekomst, dat complex dat de grootste winst is van onze verhuizing vanuit de Meer. Er is onlangs voorgesteld om weer te gaan cricketen. Ik geloof niet dat er nog veel animo voor is. De huidige jeugd heeft wel wat anders aan het hoofd. Wij kwa men in de zomervakantie niet verder dan een huisje op Zandvoort. Als je geluk had, want de meeste mensen konden zich dat al niet veroorloven. En dan was je blij als je in de zomer gewoon weer kon sporten. Tegenwoordig is iedereen gevlogen naar de meest exotische oorden. Het is niet an ders. De tijden zijn veranderd. 'En dan, als je ziet waar die kleine junioren al heen reizen om toernooien te spelen, dat is niet te geloven. En allemaal op uitnodi ging. Dat kost Ajax geen cent. De Al gaat naar Zuid-Amerika. Alsof het niks is. Junioren E of D gaan naar Italië, acht of negen dagen. Italië! Nee, die zien ons aankomen met het vrien delijke verzoek of ze er eens over na willen den ken om bij Ajax te komen honkballen of cricketen.' Bij sommige veranderin gen kan archivaris Schoevaart zich wel neer leggen. Hij is geen Ajax- lid die vindt dat vroeger alles beter was. een initiatief van de chauffeur was ge weest. Zoiets had ik natuurlijk nooit aan mijn vader kunnen uitleggen. Op zich had hij nog wel kunnen begrijpen dat Ajax een NV geworden was. Dat had ik hem nog wel kunnen uitleggen, want ik heb zelf bij de AMRO-bank gewerkt, en ook nog weieens met aandelen te maken gehad. Ik had hem kunnen zeggen dat het nodig was om aan de top te kunnen blijven. Al die Engelse clubs zijn net zo. Alleen, als je daar voorzitter wilt wor den moet je eerst een pak aandelen kopen. Dat is hier gelukkig niet zo. Hier wordt de voorzitter gewoon nog netjes door de ledenraad gekozen, zoals het hoort. 'Mijn vader zou de NV niet als neder laag hebben ervaren. Hij ging ook met zijn tijd mee. Ajax moet altijd bij de besten horen, dat is en was het uitgangs punt. Als je wint is het bovendien altijd gemakkelijker om een club als Ajax te besturen. Dan zijn er gewoon veel min der problemen. Dat is nu zo, en dat was in de tijd van mijn vader ook zo.' De laatste erfgenaam Uit een ander pakketje papieren komt een oude foto te voorschijn. Uit een an dere tijd, in meerdere opzichten. Op de achterzijde, in schoon schrift: Lieve vrouw Let goed op de jongens Eet netjes. Weest zuinig. Gedraag je naar behooren. Wees gegroet van je man Frans Schoevaart

AJAX ARCHIEF

Presentatiegids (1987-2013) | 2004 | | pagina 87