Ruud Krol ziet Heinz Stuy de bal in zijn richting stompen in Estadio Santiago
Bernabéu, waar Ajax zich volgens de nieuwe UEFA-regel diende aan te passen
aan het wit van Real. Volledig in het rood tikte Ajax de Madrilenen weg.
Klaas Nuninga op de hielen gezeten door Feijenoorder
Ruud Geels. In de jaren zestig speelde Ajax vaak en
met succes in het blauw.
In het seizoen 1962-1963 liet AJAX er geen misverstand over
bestaan als het tweede shirt gedragen werd. Staand vanaf links:
Hoogerman, Pronk, Ouderland, Schaaphok, Muller, Petersen;
gehurkt: Prins, Swart, Henk Groot, Cees Groot, Keizer.
Begin jaren zeventig draaide de UEFA de
regel om en moest de uitspelende club
zich aanpassen. In 1973 nam Ajax re
vanche door geheel in het rood gestoken
het witte Real in eigen stadion te verne
deren (0-1, hooghouddemonstratie van
Gerrie Mühren inbegrepen).
Overigens had Ajax in de jaren zestig
minder 'last' van die shirtregel. Men
vond het wel best om in een geheel wit of
(en dat gebeurde vaker) blauw tenue aan
te treden. Dat stond ook heel goed, ze
ker als daarin een rivaal als Feijenoord
keer op keer werd verslagen! Ook mooi:
de geheel witte shirts uit het seizoen
1962-1963 met op de voorkant in grote
letters AJAX.
De zwarte kousen verdwenen vanaf het
midden van de jaren zestig vrijwel van
het toneel, ten faveure van witte met
rode biezen of omgekeerd. Vanaf 1972
maakten de witte kousen officieel deel
uit van het Ajax-tenue, evenals het logo
met de kop van de Griekse held Ajax op
het shirt.
Een jaar eerder was nog uit onverwachte
hoek aangedrongen op een eenmalige
terugkeer van de zwarte kousen. Ajax
had zich geplaatst voor de Europa-
Cupfinale tegen Panathinaikos. Uit pro
test tegen het Griekse kolonelsregime
zou Ajax zwarte kousen kunnen dragen,
meende een actiecomité. Een even origi
neel als naïef voorstel; de gangbare op
vatting in de sportwereld is immers dat
sport en politiek gescheiden zijn. Dat het
tegendeel alleen al blijkt uit de grote
hoeveelheden politici op de tribunes bij
belangrijke wedstrijden (als er camera's
zijn), kon Ajax er toch niet toe brengen
Geen zwarte kousen tegen Panathinaikos!
Staand vanaf links: Barry Hulshoff, Heinz Stuy, Wim Suurbier, Dick van Dijk, Gerrie Mühren;
zittend: Piet Keizer, Sjaak Swart, Nico Rijnders, Velibor Vasovic, Johan Cruijff, Johan Neeskens.
Trekken aan Barry Hulshoff
Met de successen van Ajax in Europa vanaf het midden van de jaren zestig groeide ook de behoefte van
de supporters om 'erbij' te horen. Eén manier daarbij is het bemachtigen van een shirt van een speler,
zoals het shirt dat Barry Hulshoff in 1969 droeg in Parijs tijdens de beslissingswedstrijd tegen Benfica.
Na afloop van de 3-0 raakten
enkele supporters van Ajax zo op- I
gewonden dat zij, na Barry Hulshoff I
eerst op de schouders te hebben
genomen, hem vervolgens het shirt
van zijn lijf trokken en er onderling f
zo hard aan gingen rukken, dat er Jp f m 4
uiteindelijk alleen maar wat lapjes
stof overbleven. Saillant detail: r I J&l.
nadat Hulshoff zijn shirt kwijt was y** 2gÉj|
geraakt, ging hij er in ontbloot tóT"
bovenlijf met de wedstrijdbal van- jq -
door! Opvallend genoeg was het j
drie jaar later weer raak tegen
Benfica. Nu was het broekje van
Piet Keizer onderwerp van hevig
getrek, nog tijdens de wedstrijd.
Bewaker Artur Jorge had het finaal
kapot getrokken en Piet stond en
plein public in zijn onderbroek, al
vorens verzorger Salo Muller hem
op het veld een nieuw broekje aan
reikte. In 1973, voor de Europa-
Cupfinale tegen Juventus, nam
Hulshoff geen enkel risico meer. Hij
beloofde voor de wedstrijd het shirt
af te staan aan een voetbalpool van
het Medisch Comité Vietnam, afde
ling Zwolle, en hield het - terwijl
zijn teamgenoten hun shirt ruilden
met dat van Juventus - lekker aan.
Piet Keizers broek is eraan gegaan.
Het shirt van Barry Hulshoff gaat aan flarden.
augustus 2004 69
