mij enorm aanspreekt. Een model waarbij de amateurtak als verlengstuk dient van de jeugdopleiding, dat moet zeker z'n vruchten kunnen afwerpen. Jongens die het op 18-jarige leeftijd nog niet redden, kunnen er een paar jaar later ineens wél staan. Je hebt nu eenmaal in alle takken van sport vroeg- en laatbloeiers. Als er ieder seizoen één speler vanuit de zaterdag 1 alsnog de stap zou kunnen maken naar het tweede betaald voetbal, dan is de opzet al geslaagd. Maar het probleem is dat jonge spelers de gang van de Al naar de amateurs zien als een degradatie. Die gaan dan liever naar Volendam 2 of AZ 2. Terwijl in de hoogste amateurklasse van het zaterdagvoetbal veel beter gevoetbald wordt dan bij die tweede elftallen. Er is meer ambiance, een andere beleving, je krijgt te maken met de pers. Bovendien is bij Ajax alles pico bello in orde. De training, de verzorging, spelers krijgen alle aandacht. Maar de jongens geloven gewoon niet dat er nog een weg terug bestaat. Dat is het probleem.' Het voetbaljaar '95-'96 werd opnieuw een zware bevalling. De eerdere ervaring op het hoogste niveau had het team, dat op verscheidene plaatsen was gewijzigd, behulpzaam moeten zijn bij de voornaamste opdracht: overleven. Dat is niet gelukt, maar net als in de jeugdopleiding het geval is, is de opleiding en de ontwikkeling van de spelers van groter belang dan het winnen op zich. Al wordt er uiteraard heel graag gewonnen. Zeker door Spitz Kohn, die na een lang ziekbed eindelijk weer helemaal hersteld was. Zijn stimulerend professionalisme werkte aanstekelijk op de wederom jeugdige selectie, maar feit bleef dat het verschil tussen tweede en eerste klasse aanzienlijk was. Vooral fysiek werd de Ajax-formatie op het hoogste niveau, zoals voorzien was, enorm beproefd. Na vijf verliespartijen op rij volgde in de zesde competitieronde tegen Kloetinge eindelijk een zege: 2-0. Een voorbeeld van hoe het jeugdig, lichtvoetig enthousiasme het keer op keer af moest leggen tegen de bonkige doelgerichtheid van menig tegenstander was de uitwedstrijd tegen Valleivogels, in Scherpenzeel. De cornerverhouding was 11-3 in het voordeel van Ajax, maar de partij ging met 1-3 verloren. Spitz Kohn, bijna een jaar na dato: 'We waren te licht en misten AJAX PRESENTATIEGIDS 1996-1997 249

AJAX ARCHIEF

Presentatiegids (1987-2013) | 1996 | | pagina 249