FINALE! DE LAATSTE BEKERWINST HOE KWAM WILLEM II IN DE FINALE? sr., in die jaren manager van Willem II, schreef vooraf oppeppende brieven naar zijn spelers in de hoop die paar procentjes extra motivatie los te krijgen. ADO moest verslagen worden. Ook al had de ploeg in de maanden mei en juni al negen competitie- thuis speelde en op een tiende plaats in de reguliere competitie was geëindigd, was de club kapitaalkrachtiger en zag het een zwaar gehandicapt Willem II aantreden. Doelman Chris Feyt en Rob Uytermerk hadden zich onmiddellijk na de degradatie te koop aan laten bieden. Dat was tegen het zere been van de voorzitter, de legendarische dokter Bert Schuerman, die direct keihard reageerde: deze spelers zouden in de halve finale en mogelijk finale van de KNVB Beker niet meer opgesteld worden. Cerrit de Wit en Jo Walhout waren geblesseerd en Coy Koopal liet na de halve finale ook de eindstrijd lopen. De midvoor was niet in de stemming om te spelen, omdat zijn zoontje in het ziekenhuis werd opgenomen. met de locatiewijziging. De Tilburgse club had mede door de degradatie financieel geen best jaar achter de rug en kampte al met een schuld. Elke inkomende gulden was wenselijk. Willem II trapte sowieso af als underdog. Naast het feit dat ADO De Hagenaars op hun beurt dachten het zich te kunnen veroorloven om international Guus Haak te straffen. De verdediger annex middenvelder was op eigen houtje naar Italië afgereisd en werd prompt op de transferlijst geplaatst. Noud van der Ven In het toernooi van het seizoen 1962/63 stroomden de Eredivisieclubs pas in mei 1963 in de derde ronde in. Via overwinningen op RCH (8 mei 5-0, Willy Senders 3X, Coy Koopal, Kees Aarts) en Ajax (16 mei ï-o na verlenging, Coy Koopal) plaatste Willem II zich voor de kwartfinale. In Maastricht werd het op 29 mei tegen MVV een slopend duel. Na negentig minuten plus nog eens vier keer zeven-en-een-halve minuut verlengen (zoals het reglement toentertijd voorschreef) stond nog steeds de 0-0 op het scorebord. Strafschoppen moesten de beslissing brengen. Willem ll-doelman Chris Feijt, die met voortreffelijk keeperswerk zijn ploeg op de been had gehouden, zou MVV de das omdoen. Hij schoot de beslissende strafschop (3-4) binnen. In de halve finale wonnen de Tricolores op 19 juni na verlenging met 1-2 bij Alkmaar'54 (Willy Senders, Jan Boor), zodat het inmiddels gedegradeerde Willem II vier dagen later zowaar in de finale stond tegen ADO.

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 2019 | | pagina 33