THING WCïEtö
0
11
21
Tekst: Sjoerd Mossou
Foto: Marco Magielse
Op zoek naar de ziel van de achttien
Eredivisie-stadions vragen SANTOS
en de Eredivisie CV dit seizoen
een legertje insiders, van een
beetje bekend tot heel bekend, wat hun club voor
hen betekent. Deze week was 'ons' NAC aan de
beurt, dus vertelde AD-journalist, schrijver, mede
founding father van SANTOS en NAC-supporter
Sjoerd Mossou nog maar eens over 'zijn' NAC.
Van 'trosjes' tot rauwe voetbalsfeer en een wat
kinderachtige bier-obsessie. Het hele verhaal
lees je op
Plek in het stadion
"We zitten met een clubje van acht vrienden en
twee kinderen op de hoofdtribune, aan de kant
van de B-Side. Mijn ouders zitten schuin achter
ons, iets hoger. Het is een prettig vak met vaste
stoelnummers, je kunt vlak voor tijd binnenlopen,
waardoor je op een Avondje NAC niet te vroeg
weg hoeft uit café De Bommel (Halstraat) of
Cafetaria Schraven (Haagdijk). We zitten niet in
een 'kabaaivak', de B-Side en Vak G aan beide korte
zijden maken het meeste geluid. Maar wat ik mooi
vind aan NAC: groepen fanatiekelingen vind je overal
in het stadion. 'Trosjes' noemen we ze vaak: van
die vriendengroepen die verspreid in het stadion
opveren, en dan helemaal uit hun plaat gaan tegen
de scheidsrechter, of die met de armen gespreid
meezingen met B-side. Mijn favoriete vak is F7, op de
verder vrij keurige eretribune. Daar zit de harde kern
van weleer, inmiddels allang volwassen, maar nog
altijd bloedfanatiek.
NAC, altijd feest
"Dat is het grootste misverstand dat er over NAC
bestaat. Deels hebben we dat zelf gecreëerd met de
cultivering van het Avondje NAC, of op de spaarzame
momenten dat er een zekere schijtlolligheid ontstaat
op de tribunes, zoals vorig jaar na die 0-8 tegen
Ajax. Maar het is echt onzin dat NAC een club is
van altijd carnaval. Integendeel juist, het publiek
is superkritisch, NAC is eerder rauw en rafelig dan
polonaise. Dat Ultra-gedoe van 'zingen om het
zingen' heb je in Breda gelukkig niet. De sfeer is
nooit vrijblijvend, de supporters reageren heel
nadrukkelijk op wat ze zien in de wedstrijd. Als de
wedstrijd slaapverwekkend is, valt het stadion ook
stil. Loopt NAC de kantjes eraf, dan krijgen de spelers
dat genadeloos te horen. Maar zodra je voelt dat het
team steun nodig heeft, is één vonkje al genoeg. Dan
gaat iedereen erachter staan."
Biertje?
"'The only thing we fear is running out of beer',
staat er op een spandoek. Goeie tekst, maar ik ben
inmiddels wel klaar met dat gelul over bier bij NAC.
Een biertje drinken is onderdeel van de clubcultuur,
prima, houden zo, maar er wordt de laatste jaren te
veel over gepraat door NAC-supporters. Het heeft
iets kinderachtigs inmiddels, iets borstklopperigs van
'kijk ons eens veel bier drinken'. Schei uit. Nou weten
we het wel."
Lees je dit en denk je: 'Ik kan de ziel van de Parel van
het Zuiden ook treffend in woorden vangen, maar
dan net even wat anders'. Mooi! We luisteren graag
naar je verhaal. Stuur een mailtje naar pers@nac.nl
en wie weet sta jij in de volgende Klok!
