NUCHTERE DRENT BLIJFT ALTIJD IN EVENWICHT Daley Sinkgraven Hij was de last-minute winteraankoop die het worstelende Ajax ook niet meer op het spoor naar een vijfde successievelijke landstitel kon krijgen. Maar Daley Sinkgraven ziet vooral de positieve kant van zijn eerste maanden in Amsterdam, waarin hij ervaring opdeed die hem komend seizoen goed van pas zal komen. 'Ik probeer altijd gewoon mijn wedstrijdjes te spelen en raak niet zo snel ondersteboven van wat druk of invloeden van buitenaf.' Om te zeggen dat hij in een gespreid bedje belandde toen hij zich eind januari aan Ajax committeerde, dat zou het begrip eufemisme ver voorbij zijn. Daley Sinkgraven, een jongen van 19 met net een jaartje ervaring in de Eredivisie, kwam terecht in een kwakkelend elftal, in een selectie die het winnende spoor even volkomen bijster was en in een stadion gevuld met ruim 50.000 liefhebbers die het met lede ogen aanzagen. Ajax - AZ, op een koude donder dagavond in februari, dat was de allesbehalve lekkere wedstrijd waarin hij zich aan zijn nieuwe publiek moest presenteren. De goede wil was er natuurlijk wel en af en was er ook brille verpakt in een heerlijke steekpass. Maar natuurlijk kon één speler de malaise niet eventjes in 90 minuten omkeren. AZ won in de ArenA, met 0-1 Avond verpest, debuut verpest. AARTSRIVAAL Nu zijn we ruim vier maanden verder en loopt Sink- gravens eerste halfjaar bij Ajax ten einde. De tweede plaats (en daaraan gekoppeld deelname aan de voor rondes van de Champions League) is al veiliggesteld, op het programma staan nog wel twee competitieduels. Om te beginnen tegen Cambuur, de aartsrivaal van zijn vorige werkgever sc Heerenveen. Maar Sinkgraven, een nuchtere vent uit buurprovincie Drenthe, heeft persoonlijk niet zo veel met de sentimenten tussen de twee Friese profclubs. 'Het gaat vooral op de supporters, die vinden Heerenveen-Cambuur een extreem belangrijke wed strijd. Een beetje zoals Ajax dat heeft met Feyenoord. Zelf voelde ik dat niet zo. Maar er ontstond vaak wel een sfeertje waardoor zo'n wedstrijd in de praktijk wel iets extra's heeft. En waardoor je als speler vaak ook iets extra's kunt brengen. Het motiveert. Dat is wel mooi.' Sinkgraven groeide op in Meppel, in een gezin met één oudere zus en twee jongere zusjes. 'De laatste jaren was ik vaak de enige man in huis,' doelt hij op de omzwervingen van zijn vader Harry (vroeger zelf profvoetballer bij FC Groningen, Cambuur en FC Zwolle), wiens trainerscar rière hem de afgelopen jaren onder andere in Canada en China bracht, terwijl zijn gezin achterbleef in Nederland. JUNIOR-SENIOR Als kleuter zag hij zijn vader nog wel voetballen, maar de herinneringen aan Harry Sinkgraven in actie zijn niet

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 2015 | | pagina 12