MAAR ÉÉN MISSIE:
DOORBREKEN BIJ
ZIJN DROOMCLUB
Queensy Menig
Twee doelpunten bij zijn debuut in Jong Ajax, op de eerste speeldag van dit seizoen. Een
maand later invallen bij het eerste. En inmiddels heeft Queensy Menig al een paar keer mogen
proeven van het grote werk, voetballen in de Eredivisie. Zondag nog, toen Ajax met 1-4 won
bij Heerenveen en hij twintig minuten voor tijd Lucas Andersen afloste. Enerzijds wil hij dol
graag meer, en liever vandaag dan morgen. 'Maar volgens mij is het belangrijk om nu vooral
normaal en bescheiden te blijven.'
12 INTERVIEW
Vroeger, als Ajax even verderop een Cham
pions Leaguewedstrijd speelde, waaide de
bijbehorende tune door het open raam zo
de jongenskamer van Queensy Menig bin
nen. 'Dan hoorde ik het in stereo, want de
televisie stond natuurlijk ook aan.'
Hij groeide op op een steenworp afstand van de Am
sterdam ArenA, in hetzelfde huis in de wijk Venserpolder
waar hij als 19-jarige nu nog steeds woont, samen met zijn
moeder. Zijn vier oudere broers zijn inmiddels het huis uit.
Glimlachend: 'Ik was vroeger altijd al een beetje "mama's
kindje", dat zal ik niet ontkennen. Als jongste word je vaak
toch wat meer verwend. Mijn moeder maakt nu ook
nog steeds elke dag ontbijt voor me. Onze band is heel
hecht. Mijn broers en ik zijn zonder vader opgegroeid en
we hadden het niet breed thuis, maar mijn moeder heeft
ons altijd onderdak en eten in de mond kunnen geven.
Daar ben ik trots op. Daarom betrek ik haar ook altijd
heel nadrukkelijk bij mijn successen en probeer ik haar
te helpen en te steunen waar mogelijk ook financieel.'
Toen hij eind november zijn nieuwe contract had gete
kend, dat hem tot de zomer van 2019 aan Ajax verbindt,
overwoog Menig wel even om uit huis te gaan. 'Maar ik
heb het daar veel te goed. Destijds zat ik ook nog niet
vast bij het eerste. Het is anders als je basisspeler bent,
dan heb je een solide basis. Voor mij is het allemaal nog
wat onzeker, ik heb nog alles te bewijzen. Het zou bijvoor
beeld zomaar kunnen dat het over een tijdje beter voor
mijn ontwikkeling blijkt te zijn om me te laten verhuren
aan een andere club.' Hij bedoelt maar. mocht hij ooit
tijdelijk moeten verhuizen, dan is het wel zo makkelijk als
hij geen huur hoeft op te zeggen of een leeg huis hoeft
achter te laten.
VERLEIDINGEN VAN DE STRAAT
In de kantine van sportpark de Toekomst vertelt Menig
over zijn broers, die ook voetbalden. 'Niet allemaal op
hoog niveau, maar ze konden het wel. Alleen waren de
verleidingen van de straat soms iets te groot. En ik heb
ook gewoon mazzel dat ik de jongste ben. Als ik naar
mijn oudste broer kijk die zeventien jaar ouder is dan
ik, dan heeft hij vroeger nooit de begeleiding gekregen
die hij mij nu wel kan geven. We hadden geen vader
thuis, dus toen hij van mijn leeftijd was, moest hij alles
zelf uitvinden en er was niemand die hem voor fouten
behoedde. Voor mij is hij in de loop van de tijd een soort
vaderfiguur geworden.'
Regen of zonneschijn, de broers Menig waren vroeger
dagelijks op een lokaal grasveldje te vinden. Daar voetbal
den ze met andere jongens uit de buurt, vaak uren lang,
