NA TIJD VAN ZAAIEN
BREEKT NU PERIODE
VAN OOGSTEN AAN
Lucas Andersen
Na een aanloopperiode vol hobbels en valkuilen lijkt dit seizoen een nieuwe Lucas Andersen
opgestaan. De frêle middenvelder oogt steviger, fitter en scherper, zijn spel heeft aan urgentie
gewonnen. De Deen legt de lat bewust steeds wat hoger, maar het is ook gewoon de tijd die
zijn werk doet. 'Ik durf nu meer, omdat ik weet dat ik niet meer door een bepaalde onder
grens zal gaan. Ik lijd bijvoorbeeld bijna geen onnodig balverlies meer, omdat ik de belangrijke
momenten in een wedstrijd beter herken en ik door mijn ervaring nu per situatie meerdere
oplossingen paraat heb.'
In het verleden kon hij nog wel eens over als een
dromer overkomen. Dan oogde Lucas Qvistorff
Andersen als een jongen die na het geven van één
mooi passje in een vol stadion kon wegdwalen in zijn
gedachten, alsof hij een andere wereld binnenstapte,
waar helemaal geen voetbalwedstrijd aan de gang was.
Dan leek hij niet langer oog te hebben voor medespelers
of tegenstanders, maar was hij als een kind dat in een
groot grasveld onder de stralende zon op zoek was naar
een paardenbloem.
Al herkent hij zichzelf niet per se in het hierboven ge
schetste imago, de Deense technicus erkent wel dat er
dit seizoen veel is veranderd. We zien in zekere zin een
Andersen 2.0 op de velden, een voetballer die een rij
pingsproces van twee seizoenen achter de rug heeft nadat
hij zich op 17-jarige leeftijd aan Ajax committeerde. 'Die
eerste periode was best moeilijk', zegt hij eerlijk. 'Zeker
het eerste halfjaar, toen ik hier in mijn eentje was, voor
het eerst op eigen benen, zonder mijn ouders en mijn
vriendin. Daarna ging het steeds iets beter, met vallen
en opstaan. En nu heb ik het gevoel alsof ik een andere
kamer ben binnengelopen. Ik ben als het ware aan de
andere kant van de muur uitgekomen.'
Zelfvertrouwen was daarbij het toverwoord, zegt hij. ik
vertrouw nu op mijn kwaliteiten en tijdens wedstrijden
zit ik er echt "in". Ik durf acties te maken, te dribbelen, te
schieten op doel. Ik heb het gevoel dat ik nu mijn ware
ik kan laten zien.'
AANWEZIG/ONTZICHTBAAR
De echte Lucas Andersen is nu dan wel elke wedstrijd
te bewonderen, maar dat is meestal nog slechts in fases,
analyseert de Deen zichzelf. De volgende stap is wat
hemzelf betreft: hele wedstrijden 'aanwezig zijn', de pe
riodes uitbannen waarin hij 'onzichtbaar' is. 'Mijn doel is
om door te groeien en een echt grote speler bij Ajax
te worden. Iemand over wie de mensen jaren later nog
steeds met bewondering praten. Als ik deze ontwikke
ling van de laatste maanden kan doortrekken, dan gaat
het goed komen.'
Zijn veranderde status bij Ajax en bekendheid in eigen
land komen mooi naar voren als een Deense familie het
clubhuis op sportpark de Toekomst binnenwandelt. Va
der en moeder vergezellen zoonlief die misschien wel
naar Amsterdam zal verhuizen en die daarom even sfeer
komt snuiven op het jeugdcomplex. Een beetje schuchter
kijken ze om zich heen, maar zodra ze Lucas Andersen
ontwaren aan een van de hoge tafels, klaren hun gezichten
helemaal op en komen ze hun landgenoot vriendelijk de
hand schudden. Niet dat deze mensen hem hiervoor al
