ROBUUSTE IJZERVRETER
UIT HET LAND VAN DE
ELEGANTE TECHNICI
Niki Zimling
M i
12 INTERVIEW
In de lange rij van Deense Ajacieden lijkt hij op het eerste gezicht een wat vreemde eend in
de bijt. Een robuuste ijzervreter, tegenover de vaak zo elegante technici die hem voorgingen
in Amsterdam. Niki Zimling (29) ziet het zelf niet zo zwart-wit. En dan nog: 'Je hebt hoe dan
ook verschillende types nodig om een uitgebalanceerd team te vormen.'
Tekst Maarten Dekker
Wie vanaf Schiphol het vliegtuig pakt
naar Denemarken, landt op de ge
boortegrond van Niki Zimling. De
Ajacied groeide op aan de rand
van de hoofdstad Kopenhagen, op
Amager, een eiland dat voor een belangrijk deel wordt
ingenomen door de Deense nationale luchthaven Kastrup.
Een prima omgeving om op te groeien, zegt de oudste telg
uit een gezin met drie kinderen. 'Ik kom urt een beschei
den familie', vertelt Zimling, terwijl hij nog nahijgt van de
donderdagse training op sportpark De Toekomst. 'Mijn
vader heeft vroeger altijd hard moeten werken om ons
te kunnen onderhouden. Overdag had hij een baan en
's avonds na het eten ging hij weer de deur urt voor een
tweede job. Tussendoor had hij dan gelukkig nog net tijd
om mij naar de voetbalclub te brengen. Dat weerspiegelt
zich ook wel in mijn persoonlijkheid. Ik heb altijd geleefd en
gevoetbald met het besef dat je ergens je stinkende best
voor moet doen voordat je er iets aan over kunt houden.
Niets komt vanzelf.'
Hij begon met voetballen in navolging van zijn vader, een
verdienstelijke sprts in de hoogste amateurdivisies van De
nemarken. 'Mijn vader was klein, maar ook snel, en hij had
als voetballer hetzelfde mentaliteit die hij ook in het dagelijks
leven liet zien. Hij stond bekend als een taaie.'
De zoon nam de doelgerichtheid noch de snelheid van
zijn vader over, maar kopieerde wel diens voorbeeldige
arbeidsethos. Van jongs af aan was Zimling junior een
dienstbare voetballer. 'Anders dan mijn vader voelde ik
me fijn in het centrum van het veld, waar ik anderen kon
helpen. Hard werken is voor mij altijd de basis geweest.
Dat is iets wat je altijd kunt doen, het minimale. Ook als je
niet in vorm bent of tegen een veel sterkere tegenstander
speelt. Dat is mijn stelregel. Maar met de jaren heb ik me
natuurlijk heus wel verder ontwikkeld, in technisch opzicht
en als het gaat om spelinzicht.'
SCHONE
Een deel van die ontwikkeling voltrok zich tijdens het
jaar waarin we Zimling in Nederland al meemaakten: als
huurling bij NEC, waar hij samenspeelde met zijn huidige
teamgenoot en goede vriend Lasse Schone. Ajax' num
mer 32 kijkt met voldoening terug op zijn korte verblijf in
Nijmegen, waar hij zijn carrière een welkome impuls wist
te geven. 'Ik was als jonge jongen vanuit Denemarken in
mijn eentje naar Udinese gegaan. Dat was voor mij een
droom die uitkwam. Ik was altijd al fan van de manier van
leven in Italië, van het eten, van de mode. Maar eenmaal
daar speelde ik amper, mede door blessures. Via scout
Ben Hendriks kwam ik toen in contact met NEC. Daar
kon ik de draad weer oppakken.' Zimling kwam in één
seizoen tot 26 competitieduels voor de Nijmegenaren en
dwong zo in het kielzog van topscorer Björn Vleminckx
een transfer naar Club Brugge af.
In zijn eerdere Nederlandse jaar leerde hij aanvallender
denken dan hij gewend was. 'In Italië lag de nadruk bij
voorbeeld veel meer op tactiek en discipline. In België en
Duitsland is het fysieke aspect heel belangrijk En zo pik