INTERVIEW 15 5ünsx"-"i Van der Hoorn klopt Jan-Arie van der Heijden in de lucht en maakt de zijn eerste dienstjaar bij de landskampioen. Ja, er waren ontegenzeggelijk dieptepunten, zoals die treurige maan dagavondwedstrijd met Jong Ajax tegen Dordrecht. En ook in het volle licht van de schijnwerpers voelde de centrale verdediger zich een keertje de schlemiel, toen Mario Balotelli het deed voorkomen alsof hij door Van der Hoorn in een heupzwaai werd genomen en zodoende een late strafschop afdwong voor AC Milan. 'Zulke momenten doen wel wat met je. Maar ik heb me daar overheen weten te zetten, ik ben er mentaal sterker uitgekomen. Uiteindelijk ben ik blij met de Mike die hier nu zit, met een heel ander gevoel dan toen tijdens die autorit.' Een jaar om snel te vergeten was vorig seizoen geenszins, zegt Van der Hoorn fel. 'Want ik heb ontzettend veel geleerd.' Met licht cynisme: 'Alleen ziet niemand dat. Ja, misschien in deze eerste weken van dit seizoen, nu ik veel gespeeld heb. Maar de basis daarvoor is toch echt vorig seizoen gelegd.' Hij haalt slechts zijn schouders op als hij buitenstaanders zijn capaciteiten in twijfel hoort trekken. Als nieuwkomer had hij simpelweg wat tijd nodig om naar zijn medespelers toe te groeien; qua niveau, maar evenzeer als het gaat om de spelopvatting, die nogal verschilde van wat hij in Utrecht gewend was. Laconiek: 'Ik ben nooit de snelste leerling geweest. Sommige jongens passen zich misschien 3-0 tegen Vitesse, zijn eerste goal in dienst van Ajax. iets sneller aan, bij mij ging het wat langzamer. Of beter gezegd: heel geleidelijk. Want uiteindelijk kom ik er wel.' SLIDING BROEKIE Niet alleen voetballend, maar zeker ook mentaal heeft hij stappen gezet, stelt Van der Hoom. 'Ik loop nu veel meer met de borst vooruit. Uiteindelijk is dat grotendeels een kwestie van gewenning geweest. Vorig jaar keek ik hier een tijdje mijn ogen uit, een beetje alsof ik hier nog als jeugdspeler van FC Utrecht op bezoek kwam. Toen was ik onder de indruk van de faciliteiten, van de hoeveelheid personeel die hier rondloopt. Nu ken ik die mensen al lemaal en weet ik precies wie ik moet aanspreken als ik bijvoorbeeld een slidingbroekie nodig heb.' Na de winterstop merkte hij al dat veel dingen plots van zelf gingen. 'Je voelt dan aan, zonder er bij na te denken, hoe je ballen moet inspelen. Het traject daar naartoe maak je niet bewust mee, maar je beseft op een gegeven moment gewoon dat bijna alles een automatisme is ge worden. Het ging in de laatste maanden voor de zomer al heel lekker, op trainingen en bij Jong Ajax. Het was eigenlijk wachten op een kans, alleen kwam die toen niet.' In de aanloop naar dit seizoen kwam die kans wel, en dat was geen verrassing voor Van der Hoom. 'Zeker toen het Nederlands elftal steeds verder kwam op het WK,

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 2014 | | pagina 15