'Sommige jongens passen zich misschien
iets sneller aan, bij mij ging het wat langzamer.
Of beter gezegd: heel geleidelijk.
Want uiteindelijk kom ik er wel.'
GEBOREN EN GETOGEN ALMEERDER
14 INTERVIEW
In mei 201 I mocht hij kort voor het einde van het seizoen
zijn debuut maken in het eerste elftal van Utrecht, om
de twee seizoenen daama uit te groeien tot een vaste
waarde en een van de steunpilaren in het team dat an
derhalf jaar terug Europees voetbal haalde. 'Dat was het
resultaat van keihard werken met z'n allen. We hadden
dat jaar een heel hechte, leuke groep, waarin iedereen
alles tegen elkaar kon zeggen. In het veld wist iedereen
waar we heen wilden en wat er in welke situatie gevraagd
werd. We waren perfect op elkaar ingespeeld.'
Uiteraard is hij zich in bijna tien jaar een beetje Utrechter
gaan voelen, zegt Van der Hoom. 'Die club zal altijd on
derdeel van mij blijven. Ik heb daar de kans gekregen. Maar
iedere topsporter wil hogerop, kijken waar zijn grenzen
liggen. Dus toen mij de kans werd geboden om naar Ajax
te gaan, heb ik geen moment geaarzeld.'
Dat die overstap gevoelig ligt bij een deel van de Utrecht
se aanhang, besefte Van der Hoom terdege. 'Ik weet niet
beter of sommige mensen daar hebben een bloedhekel
aan Ajax. Die wedstrijd in de Galgenwaard is voor hen al
bij voorbaat de wedstrijd van het jaar. Heel heftig. Terwijl
iedereen er hier zijn schouders over ophaalt. Utrecht-uit,
dat is gewoon een van de 34 potjes die je moet spelen
om kampioen te worden. Die houding vind ik wel mooi.'
LOVEN EN BIEDEN
Hij hoorde voor het eerst van Ajax' interesse na de play
offs waarin hij met FC Utrecht ten koste van FC Twente
Europees voetbal afdwong. Tijdens het jeugd-EK in Israël
namen de verhalen en geruchten toe en toen Van der
Hoom vervolgens op vakantie was in Mexico, werd de
kwestie echt concreet en begon in Utrecht en Amsterdam
de fase van loven en bieden. In het holst van de Mexi
caanse nacht zat hij met zijn telefoon bij het zwembad, in
conclaaf met zijn zaakwaarnemer en de beide clubs. 'Dat
waren spannende dagen. Het gaat toch over je toekomst.
En die blijkt dan zomaar bij Ajax te liggen. Dat is niet niks.'
Met gemengde gevoelens kijkt Van der Hoom terug op
Als oud-speler van het Almeerse
SC Buitenboys voelde Mike van
der Hoorn zich eind 2012 extra
betrokken bij het nieuws rond de
gewelddadige dood van grens
rechter Richard Nieuwenhuizen.
'Ik kreeg daar destijds veel vragen
over omdat ik als enige profvoet
baller een verleden bij die club
heb', zegt Van der Hoorn.'Maar het
zegt verder niets over Buitenboys.
De daders waren van een ande
re vereniging, zoiets had feitelijk
overal kunnen gebeuren. Je ziet nog
steeds met enige regelmaat filmpjes
voorbij komen van vechtpartijen en
dergelijke, waarbij je denkt "waar
gaat het heen?"
Uit medeleven en respect voor de
nabestaanden van Nieuwenhuizen
liep Van der Hoorn mee in de stille
tocht door Almere, zijn geboorte
plaats, de plek waar hij opgroeide en
waar hij nog altijd met veel plezier
woont. Het kent het dédain waar
mee soms over de 'gemaakte, ka
rakterloze' stad in Flevoland wordt
gesproken. Binnen de selectie van
Ajax is dat niet anders.'De jongens
die in Amsterdam wonen, vinden
Almere allemaal maar niks. Maar
als je Amsterdammers spreekt
die indertijd naar Almere zijn ver
huisd - en dat zijn er natuurlijk heel
veel - dan zijn die mensen juist heel
positief. Het is in Almere heerlijk
rustig in vergelijking met Amster
dam. Alles is er goed geregeld en
goed ingericht.'
