EINDELIJK EEN
VOLWAARDIG
KAMPIOEN
Kolbeinn Sigthórsson
Van Ajax' vorige drie kampioenschappen maakte hij de laatste twee al van nabij mee. Maar
toekijkend vanuit de ziekenboeg voelde Kolbeinn Sigthórsson zich toen ergens geen volwaardig
onderdeel van het succes. In zijn derde Amsterdamse dienstjaar is dat eindelijk anders. 'Het
voelt heel goed om nu op dertig competitiewedstrijden uit te komen. Dat geeft vertrouwen en
vormt een solide basis naar de komende jaren toe. Je moet als voetballer ook vlieguren maken,
kilometers maken om door te kunnen groeien naar een volgend niveau.'
12 INTERVIEW
Tekst Maarten Dekker
De zon schijnt uitbundig deze vrijdagmid
dag, aan het einde van een week waarin
chagrijn en schaamte over de verloren
bekerfinale het humeur bepaalden op
sportpark de Toekomst. Ingetogen is de
stemming nog altijd, twee dagen voordat Ajax in Almelo
de 33ste landstitel aan zijn palmares toevoegt. Te mid
den van alle voetballers die het trainingsveld verlaten,
maakt Kolbeinn Sigthórsson (24) juist een uitgesproken
montere indruk - en daar blijkt ook alle reden toe. 'Ik
ben aan het begin van de week vader geworden van een
dochtertje. Hoe ze heet, dat mag ik nog niet zeggen. Het
is een IJslandse traditie dat de naam pas bekend wordt
gemaakt als de hele familie bijeen is. In het geval van mij
en mijn vriendin zal dat dus pas na het seizoen zijn, als
we terug gaan naar IJsland. Haar achternaam wordt in
elk geval Kolbeinnsdottir, "dochter van Kolbeinn". Zo
werkt dat bij ons.'
Zijn privégeluk maakte het verteren van het bekerechec
voor Sigthórsson allicht net iets gemakkelijker dan voor
zijn ploeggenoten, vertelt hij. 'De nacht na die wedstrijd
tegen PEC Zwolle zal voor iedereen even erg zijn ge
weest. Je ligt dan te malen over wat er allemaal fout ging.
Zo'n beetje alles. We hadden vervolgens twee dagen vrij
en op die maandag werd mijn dochtertje geboren. Los
van het pure geluk dat je dan ervaart, was het ook fijn dat
die finale vanaf dat moment naar de achtergrond werd
verdrongen in mijn gedachten. Dat ging helemaal vanzelf,
ik hoefde er geen moeite voor te doen. Voor mijn team
genoten zal dat anders zijn geweest. Zeker als je twee
dagen vrij bent, kan zoiets door je hoofd blijven spoken.'
MEEST STABIELE PLOEG
De vader van nu was goedbeschouwd zelf nog een kind
toen hij eind 2006 voor het eerst naar Nederland kwam.
Zestien jaar was Sigthórsson, toen hij zich voor een sta
geperiode meldde bij AZ. Hij weet nog goed hoe hij
in Alkmaar arriveerde, erop hopend de club te zullen
overtuigen van zijn kunnen. 'Maar het was midden in de
winter. Hier in Nederland kon op dat moment prima
gevoetbald worden, maar in IJsland lag alles stil. De mo
derne tralningshallen die er nu staan, waren er toen nog
niet. Ik kwam dus bepaald niet in topvorm naar AZ toe,
Na die stage zeiden ze dat ze wel mijn potentieel zagen
en dat ze me zouden blijven volgen. Dat is ook gebeurd.
Een half jaar later, toen ik een paar goede wedstrijden
had gespeeld met de nationale jeugdploeg, wilden ze me
alsnog hebben.'
