'Ik geloof dat ik dat seizoen in de C1
iets van 27 of 28 doelpunten maakte.
Dat was dus een lekkere binnenkomer'
14 INTERVIEW
signaal, zoiets van "dit kon weieens iets gaan worden". Ik
kreeg langzaam het besef dat ik echt profvoetballer kon
worden en dat ik er alles voor opzij moest zetten om
dat te laten gebeuren.'
Hij denkt met uitsluitend warme gevoelens terug aan de
acht seizoenen die hij doorbracht in het Zuiderpark, op
het jeugdcomplex naast het oude stadion. 'Ik heb het
daar echt enorm naar mijn zin gehad. Ik ken ADO als een
heel warme club, met eigenlijk alleen maar leuke mensen.
Goede trainers ook. Ik heb er leuke tripjes meegemaakt.
Na zo'n lange periode blijft die club altijd een beetje
onderdeel van wie ik ben, zeker als voetballer. Het zal
altijd de plek blijven waar het allemaal begonnen is voor
mij, of ik nu bij Ajax speel of ooit aan het einde van mijn
carrière bij een club in het buitenland.'
Goedkeurend sloeg hij de knappe reeks gade waarmee
ADO zich de voorbije maanden vanaf de bodem van de
Eredivisie opwerkte naar een plaats in de middenmoot. 'Ik
volg natuurlijk de hele Eredivisie, maar de verrichtingen van
ADO volg ik met net wat meer belangstelling. Mooi om te
zien hoe goed ze het de laatste tijd doen, met een serie
van negen wedstrijden waarin ze niet hebben verloren.'
EXTRA MOTIVATIE
Zoals Kishna nu aan de poort rammelt bij Ajax, zo ziet
hij generatiegenoten met wie hij opgroeide bij ADO het
zelfde doen. 'Danny Bakker is dit seizoen doorgebroken,
Robin Buwalda heeft ook al een keertje meegedaan bij
het eerste en zit vaak op de bank. En zo zijn er meer.
Allemaal jongens met wie ik jarenlang heb gevoetbald. Ik
speelde in de CI bij ADO, toen er berichten kwamen
dat zowel Feyenoord als Ajax me wilde halen. Precies in
die week ging ik nog beter spelen dan ik in de periode
daarvoor al had gedaan, ik maakte aardig wat goals. Dat
zal vast wel iets met elkaar te maken hebben gehad. Als
je weet dat zulke clubs achter je aan zitten, geeft dat toch
nog wat extra motivatie. Je krijgt het gevoel dat je een
nieuwe stap kunt maken.'
Toen hij op een dag thuiskwam na een wedstrijd, kreeg
hij van zijn vader het heugelijke nieuws te horen dat hij bij
Ajax terecht kon. Kishna: 'Ik heb toen eerst nog een paar
gesprekken met ADO gevoerd. Je wilt alles toch netjes
afwikkelen met de club waar je acht jaar hebt gevoetbald.
ADO heeft er nog alles aan gedaan om me in Den Haag
te houden. Maar uiteindelijk wilden ze mij ook niet in de
weg staan als ik naar Ajax wilde. Ze gunden mij die stap.
Dat waardeer ik nog steeds, zoals ik er ook nog steeds
blij om ben dat we op een goede manier uit elkaar zijn
gegaan. Destijds kwam er nog wel wat emotie bij kijken,
maar de keuze was uiteindelijk niet moeilijk Als je alleen al
kijkt naar de faciliteiten hier bij Ajax, dat is onvergelijkbaar
met wat ADO te bieden heeft.'
LEKKERE BINNENKOMER
In zijn eerste jaar in Amsterdam trok Kishna moeiteloos
de opgaande lijn door. 'Ik geloof dat ik dat seizoen in de
CI iets van 27 of 28 doelpunten maakte. Dat was dus
een lekkere binnenkomer. Ik werd ineens ook uitgenodigd
voor nationale jeugdteams, dat zei wel iets. De B2 mocht
ik vervolgens overslaan, waarna ik in de BI op 10 kwam
te staan. Toen speelden we nog met de punt naar voren.
De eerste helft van dat seizoen ging het ook nog heel
lekker. Tot ik op een ochtend wakker werd met een dikke
knie. Zomaar, vanuit het niets.'
Hij bleek een zogeheten kraakbeendefect te hebben in zijn
rechterknie, een blessure die de jonge aanvaller maar liefst
achttien maanden aan de kant hield. Twee maanden na
zijn rentree trad precies hetzelfde mankement op, maar nu
in het andere been. De hersteltijd was dit keer iets korter,
mede dankzij een modernere behandelmethode, een in-
jectiekuur die hij in Duitsland onderging. Al met al was het
een dramatische periode, zeker voor een aanstormend
