DE UITDAGING VAN
ZIJN TWEEDE SEIZOEN
Viktor Fischer
In zijn tweede seizoen als speler van Ajax 1 spreekt Viktor Fischer van 'een nieuwe uitdaging'.
Was vorig jaar nog alles nieuw en onbekend voor de Deen, nu moet hij verder bouwen op die
eerste ervaringen. En dat gaat met vallen en opstaan. 'Ik moet me erbij neerleggen dat het soms
heel goed gaat en soms even wat minder. Zo verloopt de ontwikkeling van een jonge voetballer
nu eenmaal. In Nederland zeggen jullie geloof ik dat je soms een stapje terug moet zetten, om
er vervolgens twee vooruit te kunnen zetten. Dat is op dit moment wel een beetje op mij van
toepassing, denk ik.'
12 INTERVIEW
Tekst Maarten Dekker
Nederland zat de voorbije twee weken
aan de buis gekluisterd, om vooral geen
seconde te missen van de goudjacht
van 'onze' schaatsers in olympisch Sotsji.
Aan Viktor Fischer ging die gekte gro
tendeels voorbij. 'Ik heb Stefan Groothuis wel zijn finale
zien lopen... eh, schaatsen. Wel gek dat de arena daar niet
eens half vol zat. Dat hoort niet, bij zo'n groot evenement.
Ik vind het wel interessant om te zien welke sporten een
land groot kunnen maken. Het hoort bij de trots van een
land dat je je landgenoten volgt en aanmoedigt. Bij ons
in Denemarken zie je dat terug als de handballers een
EK of WK spelen. De commotie en de televisieaandacht
daaromheen vind ik eigenlijk totaal overdreven. Maar het
heeft ook iets moois want op zo'n moment komt alles een
beetje samen, als land. En dat vind ik oprecht iets moois.'
Zelf is de Ajacied vooral liefhebber van 'fluorescerende'
sporten: zolang het maar snel, flitsend en spectaculair is.
'Ik kijk heel veel naar basketbal, de NBA. Big, big, big: dat
vind ik echt geweldig om te zien. Basketbal is eigenlijk
het enige wat ik echt volg naast het voetbal. Van de
Olympische Spelen heb ik alleen maar naar het snow-
boarden gekeken, naar de halfpipe en een beetje van de
slopestyle. Ik heb niks met schaatsen. En ook niet met
curling, terwijl dat een van de weinige wintersporten is
waarin Denemarken nog enige kans maakt op succes. Ze
hebben vooralsnog nul medailles en ik denk dat dat ook
zo blijft. Wij zijn succesvoller in andere sporten, naast
het voetballen dan. Zeilen kunnen we aardig, handbal,
badminton ook nog wel.'
Viktor Gorridsen Fischer (19) is een type 'gooi er een
kwartje in en er komt twintig euro uit'. Een gemakke
lijke prater, in vloeiend Nederlands bovendien, over een
onderwerp naar keuze. Sinds een poosje staat de jonge
Deen op eigen benen, na de eerste twee jaar van zijn
verblijf in Nederland bij een gastgezin te hebben door
bracht. Nu woont hij samen met zijn broer Magnus, die
daan/oor zijn rechtenstudie een jaar heeft stopgezet. 'Het
bevalt me heel goed. Het is lekker om je eigen huis te
hebben, waar je helemaal zelf kunt bepalen watje doet.'
GEDISCIPLINEERD
De uiterlijke overeenkomsten tussen de twee broers mo
gen dan frappant zijn, karakterologisch liggen ze behoorlijk
ver uit elkaar, zegt Viktor. 'Qua lichaamsbouw en gezicht
lijken we heel erg op elkaar. Maar verder... Magnus heeft
bijvoorbeeld een enorme discipline als het om studeren
aankomt. Als het nodig is zit hij acht, nee, tien uur per dag
aan zijn huiswerk Alsmaar in de boeken, om het maximale
eruit te halen. Dat zou ik nooit kunnen, simpelweg omdat
ik school niet leuk genoeg vind. Ik vind het al die moeite
niet waard. Op mijn beurt heb ik altijd geprobeerd alles
