INTERVIEW 15
TOPJAAR
'Ik denk dat ik wel trots kan zijn,1 zegt hij als zijn prestaties
in Almelo ter sprake komen. 'Ik werd eigenlijk gehaald met
het idee dat ik me het eerste seizoen rustig zou mogen
bewijzen, zonder direct in de basis te staan. Maar het
werd een topjaar. Na de derde wedstrijd kreeg ik een
kans en die heb ik gegrepen. Ik ben niet meer uit het team
verdwenen.' Voor zijn gevoel presteerde Duarte in zijn
tweede seizoen bij Heracles net wat minder, maar de
middenvelder kijkt er niettemin met voldoening op terug,
niet in de laatste plaats vanwege de prettige samenwerking
met Peter Bosz en de attractieve manier van spelen die
de huidige trainer van Vitesse propageerde.
Na twee jaar Almelo was het tijd voor een nieuw hoofd
stuk De belangstelling van Ajax was al tijden bekend, maar
pas op de slotdag van de zomerse transfermarkt werd de
overgang van Duarte ook echt beklonken, twee dagen
nadat de deal tussen Ajax en Tottenham Hotspur over
Christian Eriksen officieel was gesloten. In zijn laatste wed
strijd als Heraclied, op 31 augustus tegen ADO Den Haag,
kreeg Duarte vlak voortijd een publiekswissel van trainer
Jan de Jonge. 'Ik ben daar een betere speler geworden.
Daar ben ik de mensen bij Heracles heel dankbaar voor.'
Nu zijn we vijf maanden verder en heeft Duarte dit sei
zoen vreemd genoeg nog altijd meer gescoord voor zijn
vorige club dan voor Ajax (2 om I). De verklaring is
simpel: door blessures speelde Duarte tot nu toe pas vier
competitiewedstrijden voor de landskampioen, Begin ok
tober liep hij door een smerige overtreding van Milanees
Sulley Muntari flinke schade aan zijn enkel op, waarna het
zes weken duurde voor hij weer fit was. Twee weken
later speelde een hamstring op tijdens de training, wat
hem de maand december kostte.
TEAMSPELER
Nu hij het fysieke malheur achter zich heeft gelaten, ziet
Duarte zich geconfronteerd met het feit dat Ajax sinds
de thuiswedstrijd tegen Celtic met een middenveld speelt
dat vrijwel louter loftuitingen oogst. Daley Blind, Davy
Klaassen en Thulani Serero blijken elkaar uitstekend aan
te vullen en brachten de sjeu en het gogme terug die
enige tijd ontbraken in het spel van de Amsterdammers.
Logisch dus dat Frank de Boer vasthoudt aan dat drietal.
'Ik ben in de eerste plaats een teamspeler. Als het elftal
goed draait, ben ik daar blij mee. Natuurlijk wil ik het liefst
spelen, maar ik gun dat ook aan de jongens die het nu
zo goed doen. Ik zit niet zo in elkaar dat ik hoop op een
blessure bij een van hen, zodat ik weer in het team kom.
Ik wil dat echt zelf afdwingen, op het trainingsveld. Je moet
ook niet vergeten dat we nog aardig wat wedstrijden
