INTERVIEW 15
Lucas Andersen houdt zich in het UEFA Champions Leagueduel tegen AC I
IJsland - Kroatië opgelopen enkelblessure uit de roulatie
is. 'Kolbeinn speelde de laatste twee wedstrijden vanaf de
linkerkant, waar ik ook goed uit de voeten kan; dat heb
ik al een paar keer laten zien. Van nature ben ik meer
een middenvelder, een nummer 10, maar ik kan ook op
de vleugels spelen. Aan de rechterkant kost me dat wel
wat meer moeite, in die zin dat ik daar altijd weer even
moet ontdekken hoe ik die positie met mijn kwaliteiten
het beste kan invullen. Ik zoek meer de combinatie, terwijl
iemand als Lesley de Sa met zijn snelheid natuurlijk veel
meer gericht is op het passeren van zijn tegenstander en
het geven van een voorzet.'
Dat hij na de verloren uitwedstrijd op Celtic Park en de
daaropvolgende nederlaag tegen Vitesse niet meer werd
opgesteld, baart Andersen geen zorgen. 'Daar in Schotland
voetballen, voor zestigduizend uitzinnige fans, dat is tot
nu toe echt de grootste gebeurtenis in mijn carrière. En
voor mijn gevoel was het ook de beste wedstrijd die ik
tot dusver gespeeld heb, al was het teamresultaat teleur
stellend. Ik heb ook niet het gevoel dat ik nu gepasseerd
word door de trainer. Het is logisch dat hij na zo'n slechte
ilan staarde tussen de oud-Ajacieden Urby Emanuelson en Nigel dejong.
serie op zoek gaat naar een manier om dat te doorbreken.
Thuis tegen Celtic en uit tegen NEC koos hij misschien
wel bewust voor jongens die fysiek wat sterker zijn, die
meer de persoonlijke duels kunnen aangaan. Dat is niet
mijn grootste kwaliteit. Maar ik weet ook wat ik wel goed
kan, en de trainer weet dat ook. Als hij me weer nodig
heeft, sta ik er weer. Ik moet ook wel realistisch blijven
naar mezelf. Ik ben in vrij korte tijd van helemaal niets
naar ongeveer alles gegaan. Dan is het niet vreemd als
je op een gegeven moment even een klein stapje terug
moet doen.'
IDEALE BALANS
Mochten we de indruk hebben dat Andersen gemakkelijk
over teleurstellingen heen stapt of dat ze hem überhaupt
niet raken, dan zien we dat totaal verkeerd, bezweert hij.
'Als voetballer neem je het jezelf altijd kwalijk als je buiten
het team raakt, zeker als je zoals ik grote verwachtingen
hebt. Je streeft er in elke wedstrijd naar de beste te zijn
en altijd het verschil te kunnen maken, zodat de mensen
lovend over je praten. Maar zo werkt het gewoon niet.
