'Het team heeft de afgelopen maanden
het gelijk van de trainer bewezen. Het enige wat
nu telt, is dat we kampioen worden'
14 INTERVIEW
Heerenvener met twee benen onderuit. Direct rood
was het onvermijdelijke gevolg. De dader, nog altijd
schuldbewust: 'Misschien zag het er op televisie gemeen
uit, maar ik ging echt voor de bal. Ik was alleen veel te
laat. Ik wilde Djuricic heus niet zo te raken. Het was een
domme fout, die ik niet nog eens zal maken. Gelukkig
heeft hij er destijds niets aan overgehouden.'
Een schorsing en drie weken verder keerde Serero in de
uitwedstrijd tegen ADO Den Haag terug in het team,
maar dat zou een korte rentree blijken. Al na twintig
minuten moest de toenmalig topscorer van Ajax zich laten
wisselen vanwege een liesblessure. Het herstel zou vier
maanden vergen en zoals het vaker gaat in zo'n geval: in
die periode grepen anderen hun kans. Sinds hij weer fit is
en in februari terugkeerde van het toernooi om de Afrika
Cup, moet Serero het daarom doen met reservebeurten
bij het eerste en wedstrijden met Jong Ajax. 'Natuurlijk
zou ik het graag anders zien, maar het team heeft de
afgelopen maanden het gelijk van de trainer bewezen.
Het enige wat nu telt, is dat we kampioen worden. Ja, die
titel zal ook een beetje van mij zijn, zo zal ik wel ervaren.
Ondanks het feit dat ik uiteindelijk niet zo veel gespeeld
heb als ik zou willen, heb ik wel echt het gevoel dat ik
een substantiële bijdrage heb geleverd.'
BELANGRIJKE LESSEN
Thulani (Zulu voor 'wees stil, wees getroost') Serero
hoopt komend seizoen op vergelijkbare wijze te begin
nen als het huidige, met dien verstande dat hij de lijn
vervolgens wél een heel seizoen wil doortrekken. Veel
zal afhangen van zijn fitheid. 'Mijn eerste seizoen hier
is leerzaam geweest, al was dat op een andere manier
dan ik had gewild,' zegt hij, in zachte zinnetjes Engels. 'Ik
heb toen eigenlijk het hele jaar gekwakkeld, omdat ik te
veel wilde, te hard trainde, zonder naar mijn lichaam te
luisteren en te snel weer wilde voetballen. Ik had het
rustiger moeten opbouwen, dat zie ik nu wel in. Maar
als jonge speler heb je nog geen vergelijkingsmateriaal.
Je kunt niet putten uit je eigen ervaringen. Dat probeer
ik nu te doen. Dat het aan'het begin van dit seizoen zo
goed ging, komt vooral doordat ik geleerd heb van het
seizoen daarvoor.'
Natuurlijk, het scheelt ook dat hij heeft kunnen wen
nen aan het leven in Europa, aan het voetballer-zijn in
Amsterdam. Het contrast met 'thuis' is groot. Serero
werd geboren in 1990, een paar maanden nadat Nelson
Mandela was vrijgelaten uit zijn cel op Robbeneiland en
Zuid-Afrika langzaam een ander land begon te worden.
Onder moeilijke omstandigheden groeide hij op in So-
weto, de South Western Townships bij Johannesburg.
De bittere armoede om hem heen, het geweld op straat:
Serero werd erdoor gehard. 'Ik ben een jongen uit het
getto,' zo verwoordt hij zijn afkomst, niet zonder trots.
'We voetbalden op straat. Veel meer was er niet te doen.'
Hij leerde in die tijd belangrijke lessen, zegt Serero. 'Ze
zeggen altijd dat de sterksten overleven. Maar in Soweto
is dat niet per se zo. Daar moet je vooral slim zijn en de
juiste beslissingen nemen. Er zijn veel verleidingen, fouten
die je als klein ventje kunt maken en die je leven tekenen.
Ik ben genoeg vrienden kwijtgeraakt aan de criminaliteit,
aan de drugs vooral. Dat ik daar zelf buiten ben gebleven,
kwam vooral door mijn ouders, die waren heel streng. Ik
kon als kind best stout zijn, maar ik wist wat er thuis op
me te wachten stond als ik echt in de fout zou gaan. Dat
heeft me erdoorheen geholpen. Dat, plus het voetballen.'
DOORZETTINGSVERMOGEN
Tot zijn dertiende speelde Serero bij kleine, lokale clubjes.
Zonder goede materialen, op stoffige veldjes zonder ook
maar een sprietje gras. Op een dag stond Ajax Cape
Town op de stoep. Of hij voelde voor een verhuizing
naar Kaapstad. 'Daar hoefde ik geen seconde over na te
