'Wij hebben gewoon een heel goede ploeg,
die in staat is om het iedere tegenstander lastig
te maken. Of dat nu Dortmund thuis is
of straks Real Madrid uit'
14 INTERVIEW
leden, maar ik heb nog steeds contact met mijn oude
trainer van toen. Het is leuk om elkaar te blijven spreken.
Het is toch onderdeel van je verleden. Ik begon ooit als
middenvelder. Op die positie heb ik ooit ook nog stage
gelopen bij Ajax, maar toen redde ik het net niet. Later is
dat als keeper alsnog gelukt. Bij Neerlandia trainde ik als
speler van de DI vrij regelmatig mee met de CIomdat
die maar één keeper hadden. Het seizoen erop vroegen
ze mij om vast op doel te gaan staan. Mijn idee was
eigenlijk om dat een jaartje te doen en daarna weer te
gaan voetballen. Maar dat is er nooit meer van gekomen.'
Hoewel het keepersmetier dus niet direct zijn roeping
was, zegt Vermeer er altijd al plezier aan te hebben be
leefd. 'Natuurlijk is het iets anders, maar de keeper is in
de loop der jaren toch steeds meer een van de elf spelers
geworden. Je ziet het ook heel veel, dat jongens pas op
latere leeftijd worden omgeturnd van veldspeler naar
keeper. Dat gold bijvoorbeeld ook voor Maarten Steke
lenburg. Zo'n overstap heeft natuurlijk als voordeel dat je
een bepaalde basis hebt als voetballer, die in het moderne
voetbal ook voor een doelman onontbeerlijk is. Al is het
meevoetballen inmiddels toch wel overal overgenomen
en opgenomen in de standaard keeperstraining. Je ziet
nauwelijks meer van die klassieke pure ballenstoppers. In
ieder geval niet op het hoogste niveau.'
De nummer I van Ajax laat het liever aan anderen om
te beoordelen wat hem een goede keeper maakt. Hij
omschrijft zichzelf hoogstens als 'allround' en 'behoorlijk
atletisch'. 'Toen ik net begon als keeper was ik nog maar
een klein ventje. De groei is er bij mij pas vrij laat inge
komen. Maar ik heb goede reflexen en ik had altijd al
wel een behoorlijke sprongkracht, waarmee ik veel kon
compenseren. Dat alles bij elkaar was in ieder geval genoeg
om als dertienjarige in de Cl bij Ajax te mogen beginnen.'
Dat lijkt een eeuwigheid geleden. Vermeer koestert de
herinneringen aan al die jaren in de jeugdopleiding tot hij
in 2004 zijn eerste contract tekende. Hij is zijn ouders en
de rest van de familie dankbaar, mensen die altijd voor
hem klaar stonden en zich wegcijferden om hun zoon
dat te kunnen laten doen waar hij goed in is: keepen.
EERSTE KEUS
Nu is hij al weer geruime tijd eerste keus in het eerste
elftal, sinds Maarten Stekelenburg in de zomer van 201 I
naar AS Roma vertrok. En het onvermijdelijke gevolg
van de vele wedstrijden die Vermeer inmiddels achter
zijn naam heeft: hij groeit verder, heel geleidelijk, naar
een steeds hoger niveau, voortbouwend op zijn eigen
ervaringen. 'In dat opzicht maakt het niet uit of je in de
UEFA Champions League speelt of in de Nederlandse
competitie; je moet er altijd staan en leveren wat er
van je gevraagd wordt. Natuurlijk vooral in de Europese
wedstrijden wil het nog weieens voorkomen dat je als
keeper meer te doen krijgt dan je gewend bent, als we
als ploeg onder druk komen te staan van een gerenom
meerde tegenstander. Maar in de Eredivisie komt het
juist weer meer aan op geconcentreerd blijven, ook als j
je hele fases van de wedstrijd niets te doen krijgt. Het is
anders, maar van allebei kun je leren en beter worden.'
Begin vorige maand werd Vermeer bovendien voor het
eerst opgeroepen voor het Nederlands elftal, weer een
nieuwe stap in zijn gestage ontwikkeling. Tijdens de WK-
kwalificatieduels met Andorra en Roemenië keek hij sa
men met collega-doelman Michel Vorm vanuit de dug-out
toe hoe eerste keus Stekelenburg beide opdrachten tot
een goed einde bracht, maar de Ajacied spreekt niette
min van een prachtige én leerzame periode. 'Ik heb toen
natuurlijk een tijdje met die jongens mogen trainen en
