CONGO OF ORANJE?
INTERVIEW 19
Jody Lukoki kwam al uit voor Oranje-onder-19 en
het Beloftenelftal van de KNVB.Toen hij onlangs door
bondscoach Cor Pot werd geselecteerd voor Jong
Oranje, moest de geboren Congolees afzeggen van
wege zijn knieblessure.'Heel jammer ook omdat het
echt belangrijke wedstrijden waren, de play-offs voor
het EK, tegen Slowakije. Nu we dat toernooi gehaald
hebben, hoop ik dat ik in de komende oefenwed
strijden alsnog mijn kans kan grijpen. Want het zou
natuurlijk prachtig zijn om volgend jaar mee te doen
aan dat EK in Israël. Verder dan dat kijk ik echt nog
niet. Als ik ooit voor het grote Nederlands elftal zou
kunnen spelen, dan heeft dat absoluut mijn voorkeur
Mocht dat niet haalbaar blijken, dan is het zeker een
optie om interlands te spelen voor Congo. Maar dat
kan ik later altijd nog bekijken,'
Dat vereist concentratie en overzicht, weet hij. 'Maar ik
zal altijd op mijn intuïtie blijven afgaan. Als ik de bal heb,
dan doe ik gewoon mijn eigen ding. Ik denk dat dat ook
het beste is, want daar liggen nu eenmaal mijn kwaliteiten.
De trainer kan wel aanwijzingen geven en me dingen
meegeven waarop ik moet letten, maar als ik de bal heb,
ben ik degene die op dat moment moet bepalen wat
ermee gaat gebeuren. Het moet natuurlijk wel functioneel
zijn, maar uiteindelijk maakt het niet uit hoe je langs je
tegenstander komt. Als je hem maar voorbij komt en als
die bal maar goed voor het doel komt.'
Jody Lukoki viert atletisch zijn openingsdoelpunt in de uitwedstrijd tegen NEC (1-6). FOTO: PRO SHOTS JASPER RUHE
Zijn basisplaatsen waren dit seizoen vooral in thuiswed
strijden, zo is ook hem opgevallen. Het ligt voor de hand
te denken dat de strijdwijze tegen afwachtende, inzak
kende tegenstanders daar iets mee te maken heeft. Om
een defensieve, strak georganiseerde opponent kapot
FRIVOLITEITEN
Frivoliteiten horen een beetje bij zijn persoonlijkheid,
bekent Lukoki. 'En ik denk dat het ook bij voetbal hoort.
Natuurlijk gaat het erom dat jouw ploeg wint, maar het
publiek wil toch ook vermaakt worden en leuke dingen
zien. Ik probeer daar wel op te letten. Maar soms doe ik
ook weieens een paar schaartjes en krijg ik vervolgens te
horen dat ik die bal ook gewoon diep had kunnen spelen
en mijn tegenstander op snelheid had kunnen kloppen.
Daar heeft de trainer op dat moment ook wel gelijk in.
Dat losse moet er een beetje uit. Ik moet nu een echte,
volwassen kerel worden.'