VERNEDER
LANDSTE DEEN
Lasse Schone
Na een veelbelovende Aart bij zijn nieuwe werkgever moet Lasse Schone de laatsïte tijd genoegen
nemen met een reserverol. Zich daarbij neerleggen doet de afgelopen zomer door Ajax vastgelegde
middenvelder allerminst. Natuurlijk had ik geen garantie dat ik hier zou gaan Spelen. Die heeft nie
mand. De laatste weken Speel ik weinig, maar ik weet dat ik het kan omdraaien door er hard voor te
werken.' Een monoloog van een vernederlandste Deen.
Tekst Maarten Dekker
SCHONE OF SCHONE?
'In mijn eigen paspoort staan er puntjes op de o, maar
in de paspoorten van mijn ouders staat er geloof ik juist
weer een streep door. Ik heb zelf Schone opgegeven toen
ik in een paar jaar geleden een nieuw paspoort moest
aanvragen. Oorspronkelijk en officieel is het in elk geval
met een umlaut, want de naam komt uit Duitsland, De
vader van mijn opa was een Duitser die naar Denemarken
is gekomen. Op mijn shirts van het Deense nationale team
stond Schone op de rug. Dat maakt mij niets uit, ik vind het
niet zo boeiend. Maar ik ben wel mensen tegengekomen
die er een hele kwestie van maakten. Die wilden per se
dat het overal op dezelfde manier werd geschreven.'
B70
'Ik begon met voetballen toen een jaar of vier was, bij
B70 in Taastrup, waar ik toen woonde. Twee jaar later
verhuisde ik met mijn ouders naar Himmelev, een stads
deel van Roskilde. Taastrup was niet bepaald de beste
buurt om op te groeien en mijn moeder was bovendien
in verwachting van mijn broertje Simon, dus mijn ouders
zochten ook een grotere woning. Ik heb toen een tijdje bij
HVB gespeeld. Later ben ik teruggekeerd naar mijn oude
club B70. Daar hadden we een extreem sterke lichting, die
op het hoogste niveau speelde. We werden zelfs kampi
oen van Denemarken in onze leeftijdscategorie. Een heel
bijzondere prestatie. We waren destijds echt vrienden,
die ook buiten het voetbal met elkaar optrokken. Met
veel van die jongens heb ik nu nog steeds contact. Na dat
kampioenschap heeft iedereen zijn eigen weg gekozen.
De meesten zijn destijds naar profclubs gegaan, ikzelf naar
Lyngby, maar op mij na is er niemand echt doorgebroken.'
VOETBALGENEN
Voetbal zit bij mij in de familie. Ik heb het vooral mee
gekregen van mijn opa en mijn vader. Zij hebben allebei
op het hoogste niveau gespeeld in Denemarken. In de
tijd van mijn opa was dat natuurlijk nog geen echt prof
voetbal. Dat bestond toen nog niet, maar hij was echt
goed. Hij is ook nog een gewaardeerde trainer geweest
in de hoogste divisies van Denemarken. Mijn vader heeft
nog interlands met het B-elftal gespeeld en de Deense
beker gewonnen.'
NEDERLAND
Ik was nog erg jong toen ik vanuit Denemarken naar
Nederland verhuisde, 16 jaar. Heerenveen wilde me
hebben. Mijn ouders hadden er gemengde gevoelens
bij. Mijn moeder was er in het begin echt niet blij mee,
terwijl mijn vader meer zoiets had van "als dit is wat je
