INTERVIEW 19
FOTO: GERARD VAN HEES
poppetjes was het puzzelen wie het beste op welke plek
kon staan. Het leek soms wel alsof wij in het veld op zoek
waren naar een eigen identiteit.'
In de herinnering en de beleving van Vertonghen was
het omslagpunt de met 0-2 gewonnen uitwedstrijd tegen
NAC halverwege februari, de eerste in wat een lange
reeks van overwinningen zou worden. Was die zege in
Breda er nog vooral eentje op strijd en karakter, geleidelijk
hervonden de Amsterdammers ook de bravoure in hun
spel. Winnen van Manchester United op Old Trafford was
daarbij een heilzaam medicijn. 'Het cruciale element is de
druk die we zetten bij balverlies,' analyseert Vertonghen.
'Als we de bal kwijtraken, jagen we de tegenstander vrijwel
meteen op om hem weer terug te veroveren. Dat klinkt
simpel, maar het eist heel veel van ons. je moet met z'n
allen geloven in deze strijdwijze, anders is het niet op te
brengen en is het gedoemd te mislukken.'
Hij spreekt lovend over zijn trainer en diens standvastig
heid, ook in mindere tijden. 'Frank de Boer werkt volgens
de visie van Ajax en is daar nooit van afgestapt, ook
niet toen we het moeilijk hadden. Het heeft veel geduld
gevergd om die speelwijze erin te krijgen; met dat druk
zetten bij balverlies, snel omschakelen bij balbezit, het
positiespel dat daarbij hoort. Dat komt er nu allemaal uit
en daar mogen we De Boer dankbaar voor zijn.'
HANDELSMERK
Nu het elftal soepel over de velden
marcheert, durft de kapitein ook
zijn handelsmerk weer te etaleren.
Met enige regelmaat krijgt Ver
tonghen het publiek in de ArenA
op de banken, als hij een voor hem
zo kenmerkende rush inzet. Met de
bal aan de voet rukt hij dan op, met
grote passen, vanaf het eigen straf
schopgebied, slalommend door de
vijandelijke linies, soms tot ver op
de andere helft. 'Uit de tijd dat ik
nog op het middenveld speelde,
weet ik dat ik een tegenstander kan
uitspelen en dat ik het vermogen
heb om bij het doel van de tegen
stander te komen. Die rushes zijn
heel natuurlijk ontstaan, eigenlijk
vanaf het moment dat Martin Jol
mij vast op "nummer 4" posteerde. Sindsdien doe ik het
steeds vaker, maar alleen als de situatie erom vraagt.
Zoiets mag geen doel op zich worden. In een sterkere
competitie zal het ook lastiger zijn om zo'n rush te maken.
Vroeger zag je het Lucio nog wel eens doen, maar verder
schiet me niemand te binnen.'
Ruim een week geleden werd hij 25 jaar. Los van die
leeftijd maakt zijn rijpheid als persoon en als sporter dat
Vertonghen openstaat voor een nieuwe episode in zijn
carrière, in een ander land, bij een andere club, in een
andere stad, een andere omgeving. 'Je moet gaan als je
zelf voelt dat je er klaar voor bent,' zegt hij. 'Of dat nu
op je 21 ste of op je 25ste is. Leeftijd is geen issue. Ik voel
me er als voetballer nu klaar voor.'
Hoezeer supporters van Ajax een eventueel vertrek van
hun aanvoerder ook zullen betreuren, ze zullen ook inzien
dat het een wetmatigheid is dat de Eredivisie zijn sterkste
spelers jaarlijks ziet uitvliegen naar grotere, meer presti
gieuze competities. 'Dat is de realiteit,' zegt Vertonghen.
'Nederland brengt fantastische voetballers voort, de beste
van de wereld. Maar het land is eenvoudigweg te klein om
te kunnen concurreren met Duitsland, Engeland, Spanje,
Italië. Daar gaat zo veel meer geld om. En uiteindelijk
is geld kwaliteit en omgekeerd. Ajax zou waarschijnlijk
ook wel een speler als Neymar willen halen. Maar het is
