'Het was bij Jong Ajax ergens ook wel
een fijne periode. Omdat we zo puur met
voetballen bezig waren. Veel meer gericht op
ontwikkeling van het individu en minder op
resultaten, zoals bij het eerste elftal'
18 INTERVIEW
Zo leek een roemloos einde te komen aan zijn vierjarige
contract, na een eerste seizoen dat getekend werd door
een langdurige meniscusblessure, een tweede waarin
trainer Martin Jol het niet in hem zag zitten en een derde
waarin hij als huurling in het vreemdelingenlegioen van
Vitesse diende. De club uit Arnhem had na de overname
door de Georgiër Merab Jordania weliswaar grootse plan
nen, in Aissati's periode kwam daarvan nog weinig terecht.
Een bonte verzameling van voetballers uit alle windstreken
wilde maar geen eenheid worden, ook al omdat trainer
Albert Ferrer niet helemaal op zijn taak berekend leek.
De gebeurtenissen bij Vitesse, dat uiteindelijk de nacom-
petitie slechts ternauwernood wist te ontlopen, hadden
dat Aissati in Amsterdam moest aansluiten bij een spe
lersgroep die al behoorlijk compleet was en in een team
dat stond, dat een paar maanden eerder kampioen van
Nederland was geworden. Al snel kreeg de middenvelder
van trainer Frank de Boer te horen dat er geen ruimte
voor hem was bij de A-selectie en dat hij het seizoen zou
afmaken bij de Beloften.
Noem het een domper, een klap in het gezicht, inmid
dels zijn de kansen gekeerd en mede daarom kan Aissati
relativerend en met de nodige distantie terugkijken op
zijn periode bij Jong Ajax. Achteraf bezien zaten er ook
positieve kanten aan het verhaal, legt hij uit. Weg uit de
hectiek rond het eerste elftal was er tijd en ruimte voor
alles weg van een soap. 'Het was wel een beetje zoals
bij Ajax,' zegt Aissati, met een knipoog.
KANSEN GEKEERD
Natuuriijk, de Marokkaan kent het clowneske beeld dat
de buitenwacht heeft van zijn oud-trainer Ferrer, maar
Aissati is zelf louter positief over de Spanjaard, onder
wie hij vanaf dag één een vaste waarde was. 'Ik heb daar
dertig wedstrijden gespeeld, wat perfect was voor mijn
ontwikkeling. Ferrer wilde ons laten voetballen zoals Bar
celona, maar dat is er geen moment uitgekomen, omdat
niet iedereen meeging in zijn filosofie en omdat we geen
team vormden. Er liepen ontzettend goede voetballers
rond bij Vitesse, zoals Slobodan Rajkovic en Nemanja
Matic, echt fantastische talenten. Maar het waren stuk
voor stuk individuen.'
Hij had er nu nog kunnen spelen, bij Vitesse, was vorige
zomer ook dicht bij een akkoord met die club, maar koos
uiteindelijk toch voor het uitdienen van zijn contract bij
Ajax. Consequentie van die late koerswijziging was wel
bezinning, voor zelfreflectie ook 'Het was fijn om in die
tijd aan mezelf te kunnen werken, als persoon en als
voetballer. Wat dat betreft had ik in Gery Vink ook echt
een fantastische trainer. Hoe raar het misschien ook klinkt,
het was ergens ook wel een fijne periode. Omdat we zo
puur met voetballen bezig waren. Veel meer gericht op
ontwikkeling van het individu en minder op resultaten,
zoals bij het eerste elftal. Een beetje zoals deze jongens,'
zegt hij, wijzend naar de Zuid-Afrikaanse jeugdspelers die
zich even verderop in het zweet werken.
Zijn 'verbanning' heeft hem mentaal gesterkt, zegt Aissati.
'Na de eerste week waarin ik het er heel moeilijk mee
had, is het me gelukt de knop om te zetten. Natuurlijk
is het niet leuk, als je gewend bent aan voetbal op het
hoogste niveau. Maar uiteindelijk zijn er wel ergere din
gen in de wereld, dus wie ben ik dan om te zeuren over
zoiets onbelangrijks? Het was weliswaar niet meer bij het
eerste elftal, maar ik mocht nog steeds elke dag op een
voetbalveld staan. Hoe slecht heb je het dan, vergeleken
met heel veel andere mensen in de wereld? Ik heb me