BEWAKER VAN
HET EVENWICHT
Eyong Enoh
Qua technische bagage en tactisch vernuft begon hij tweeënhalf jaar geleden met een ach
terstand, omdat het opleiden van voetballers in Afrika nu eenmaal niet zo gestructureerd
verloopt als bij Ajax. Maar Eyong Enoh werkt hard aan het wegwerken van de achterstand,
en weet dat hij ook zijn eigen kwaliteiten moet koesteren. Als controlerende middenvelder
is het bewaken van evenwicht zijn taak, te allen tijde. 'Soms word je meegezogen in een
wedstrijd, zoals het publiek dat ook heeft. Het is spannend, er hangt een doelpunt in de
lucht. Ik moet op zulke momenten mijn hoofd koel houden en niet met de rest naar voren
rennen. Een grote verantwoordelijkheid, ja.'
We zitten misschien een half uurtje
in de kantine van sportpark de
Toekomst en Eyong Enoh is al
minstens tien keer amicaal op
zijn schouder getikt door pas
serende collega's, trainers en kantoorpersoneel. Allemaal
spreken ze hem aan bij zijn achternaam en iedereen krijgt
een brede glimlach en een beleefd knikje retour Het is de
charme waar zijn interne populariteit op stoelt, zoals het
voor interviewers plezierig is om iemand te ondervragen
die enthousiast kan vertellen, ongeacht het onderwerp.
Of het nu gaat over de perspectieven van Ajax, over
het voortdurende leerproces dat hij als voetballer door
maakt of over zijn geboorteland Kameroen - overal heeft
Enoh een mooi beredeneerd of helder onderbouwd
antwoord op.
Om te beginnen met Kameroen, door Enoh aangeduid
als 'Afrika in het klein'.'Het landschap is heel divers. Je
hebt bergen en vlaktes, zee en bossen, vruchtbare land
bouwgrond en woestijngebieden, allemaal in dat ene land.
Vergeleken met de rest van Afrika zijn we redelijk welva
rend. Er is veel landbouw en er zitten veel grondstoffen
in de bodem.' De Ajacied groeide op in het Engelstalige
zuiden van de voormalige Franse kolonie, in een gezin
met zes kinderen. Vader Enoh was douanier moeder za
kenvrouw. 'Ze hebben altijd hard gewerkt om ons een
goede toekomst te kunnen geven.'
Zelf studeerde hij nog een tijdje medicijnen, maar een
carrière als profvoetballer bleek toch verleidelijker dan
het artsen bestaan. 'Het waren vooral mijn ouders die
stimuleerden dat ik naast het voetballen ook naar de
universiteit ging. Ze wilden dat ik meerdere opties had op
het moment dat er echt gekozen moest worden. Op een
gegeven moment was wel duidelijk dat ik genoeg talent
had om me volledig op voetbal te focussen.'
GEWENNING
Zijn eerste salaris als voetballer streek Enoh op op Cyprus,
waar hij werd ingelijfd door Magusa Türk Güsü, een club
die uitkomt in een obscure, door de FIFA niet erkende
competitie op het noordelijke deel van het eiland. Via
Ajax Cape Town belandde hij tweeënhalf jaar geleden
in Amsterdam. Sindsdien is hij uiteraard veranderd, zegt
Enoh, zowel op als naast het veld. Enerzijds heeft hij
