'Op straat ligt de basis van de voetballer die ik ben
geworden. Dat kun je er nooit uithalen'
het allemaal in je eentje afkunt. Je krijgt de bal en je gaat
dingen proberen. Dat kan ook, omdat de afstanden lang
niet zo groot zijn als op het veld.'
Bij Excelsior kreeg hij te maken met tien anderen die
ook in het spel betrokken wilden worden. 'Het begin
was best lastig, omdat ik gewend was te denken als een
straatvoetballer, intuïtief en egoïstisch. Afspelen kwam
niet bij me op. Ik heb in die eerste maanden vaak genoeg
moeten horen dat ik niet zo veel moest pingelen.' Hij
leerde een teamspeler te zijn, iemand die ook oog voor
zijn medespelers heeft. En hij paste zijn techniek aan aan
de eisen van het veldvoetbal, deed bijvoorbeeld voor
het eerst in zijn leven pass- en trapoefeningen. Maar in
de kern is Mounir El Hamdaoui ook nu nog een jongen
van de straat. 'Daar ligt de basis van de voetballer die ik
ben geworden. Dat kun je er nooit uithalen. Maar om te
komen waar ik nu ben, was mijn opleiding bij Excelsior
ook heel belangrijk. Daar heb ik geleerd wat er allemaal
bij komt kijken.'
MARTIN JOL
De Marokkaan was zeventien toen hij debuteerde in het
eerste elftal. Andere talenten hadden op dat moment al
de wijk genomen naar de grote broer aan de andere kant
van het water, Feyenoord. 'Ik heb daar ook wel mee-
getraind en wat oefenwedstrijdjes gespeeld, in de jeugd
en later ook met de A-selectie, in de tijd dat Ruud Gullit
de hoofdtrainer was. Maar uiteindelijk is het er gewoon
niet van gekomen. Feyenoord vond het verstandiger dat
ik bij Excelsior bleef en achteraf is dat alleen maar goed
geweest - als je kijkt naar wat ik inmiddels bereikt heb.'
Op zijn twintigste volgde alsnog de stap hogerop, een
spectaculaire. Tottenham Hotspur, waar Martin Jol een
paar maanden eerder van assistent van de Fransman Jac
ques Santini was gepromoveerd tot hoofdtrainer, haalde
El Hamdaoui naar Londen. 'Jol wilde me al hebben in zijn
tijd bij RKC,' bevestigt de aanvaller de rol van de huidige
Ajax-coach in zijn overgang naar Engeland. Slepende bles
sures zaten een doorbraak bij de Spurs in de weg, al hielp
ook de aanwezigheid van vier andere spitsen niet mee.
ik ben geopereerd aan mijn linkerschouder en aan mijn
liezen en heb ook nog een enkelblessure gehad. In het
begin had ik ook wel last van heimwee. Alles bij elkaar
was het behoorlijk frustrerend.'
Niettemin kijkt hij met warme gevoelens terug op de
anderhalf jaar die hij aan de overzijde van de Noordzee
doorbracht en waarin hij nog een half seizoen werd ver
huurd aan Derby County, een club uit de eerste divisie.
'Het was een mooie ervaring, die heel belangrijk voor mij
is geweest. In Engeland ben ik volwassen geworden. Ik
stond er daar helemaal alleen voor en moest voor mezelf
leren zorgen. Ik heb er alles gedaan: koken, afstoffen,
stofzuigen, afwassen. Het past niet bij de manier waarop
ik ben opgevoed om een schoonmaakster in dienst te
nemen om de rommel achter mijn kont op te ruimen.'
BELONING
De drang om wekelijks op het hoogste niveau te voetbal
len, bracht El Hamdaoui terug naar Nederland. Van de
clubs die hem benaderden, was Willem II het slagvaardigst.
Zijn start in Tilburg was prima, met drie goals in vier
competitieduels. In Emmeloord ging het mis voor de spits.
Tijdens de bekerwedstrijd tegen Flevo Boys scheurde El
Hamdaoui de voorste kruisband in zijn linkerknie. 'Dat
was een klap, natuurlijk. Maar ik ben iemand die gelooft
dat alles met een reden gebeurt, Daarom kon ik het
snel een plaatsje geven en heb ik me volledig op de
revalidatie gericht.'
Bij de start van het volgende seizoen was de Rotterdam
mer 'medisch fit' en maakte hij in de eerste twee com
petitierondes dusdanig veel indruk dat grotere clubs zich
voor hem meldden. 'Ajax wilde me toen ook al hebben,
net als PSV. Maar zij zagen mij vooral als een versterking
in de breedte. Bij AZ was meer perspectief voor mij en
