ALS LINKSBACK
UITGEGROEID TOT
VASTE WAARDE
Vurnon Anita
De speler die vorig seizoen op verschillende posities binnen het elftal zijn speeltijd bij
elkaar sprokkelde, is als linksback uitgegroeid tot vaste waarde. Dat kwam ook voor
Vurnon Anita zelf als een verrassing, al noemt hij zijn doorbraak toch vooral zijn eigen
verdienste, 'ik weet wat ik kan en dat heb ik heel bewust geprobeerd uit te stralen,
vanaf de eerste dag in de voorbereiding.'
COMMUNICERENDE VATEN
tekst Maarten Dekker
n een seizoen dat Ajax met machtige cijfers zal
afsluiten is er slechts één speler in de 'vaste kern'
van trainer Martin Jol die nog geen competi
tietreffer achter zijn naam heeft. Vurnon Anita
lacht bij die constatering, al is het maar omdat
zijn maatjes Gregory van der Wiel en Urby Emanuelson
hem er al vaak genoeg mee confronteren. 'Ze dollen mij
er weieens mee. Terecht, dat zou ik andersom ook doen.
Ik vind het verder niet zo belangrijk. Mijn enige doel
punt heb ik in september gemaakt, in de bekerwedstrijd
tegen AGOVV. Ik sta gelukkig niet helemaal alleen.
Maarten Stekelenburg heeft ook nog niet gescoord.'
Die luchtige benadering past bij zijn karakter, maar
is los daarvan ook volstrekt begrijpelijk. Zijn persoon
lijke improductiviteit is immers niet meer dan een
kanttekening in een voor Anita boven verwachting
verlopen voetbaljaar. De speler die vorig seizoen op
verschillende posities in het elftal zijn speeltijd bij
elkaar sprokkelde, groeide als linksback uit tot vaste
waarde. Een verrassende wending, niet in de laatste
plaats voor de voetballer zelf. 'Dit had ik aan het begin
van het seizoen zeker niet verwacht, maar het is zo
gelopen.' Zijn eigen onvoorwaardelijke inzet en de wil
om te slagen zijn daarbij wel doorslaggevend geweest,
vindt Anita. 'Ik weet wat ik kan en dat heb ik heel
bewust geprobeerd uit te stralen, vanaf de eerste dag
in de voorbereiding.'
Dat viel in de smaak bij de nieuwe trainer Martin Jol,
die de als middenvelder opgeleide Anita een vaste stek
als linksachter toebedeelde. 'Hij heeft me al heel snel
duidelijk gemaakt dat hij mij het liefst in die positie
ziet. Omdat ik dan het spel voor me heb en de gelegen
heid krijg om mee naar voren te gaan.' In dat opzicht
functioneren rechtsback Gregory van der Wiel en hij
als communicerende vaten: wanneer de een opstoomt
langs de zijlijn en mee ten aanval trekt, beperkt de
