GABRI WIL VAN
WAARDE ZIJN
VOOR AJAX
Terug na blessure
Ook dit seizoen begon met blessureleed, maar angst dat hij door die aanhoudende
fysieke problemen buiten beeld zou raken bij de nieuwe trainer Martin Jol, heeft Gabri
nooit gevoeld, 'ik loop lang genoeg mee om daar niet wakker van te liggen. En "de chef"
heeft vanaf het begin laten blijken dat hij weet wat ik kan.'
tekst Maarten Dekker
et is een druilerige, mistroostige dag
op sportpark de Toekomst. Zo was het
een dag eerder ook al, toen de voet
balwereld werd opgeschrikt door het
nieuws dat de Duitse doelman Robert
Enke zich voor een trein had geworpen. Ook op Gabriel
Garcia De la Torre maakte die dramatische gebeurtenis
diepe indruk. De Spaanse Ajacied maakte Enke dan
ook van nabij mee. Ze waren ploeggenoten in het ene
seizoen dat de keeper bij FC Barcelona onder contract
stond, 2002-2003. 'Het is natuurlijk altijd heel triest
als zoiets gebeurt, ook als dat buiten het voetbal is,'
zegt Gabri, terwijl zijn blik over de lege trainingsvelden
dwaalt. 'Ik ben nooit heel close geweest met Robert.
Hij was ook te kort bij de club om een echte hechte
band op te bouwen. Maar in dat ene jaar dwong hij bij
iedereen wel respect af met zijn manier van doen. Hij
gedroeg zich altijd rustig en correct.'
Barcelona stond in dat seizoen onder leiding van Louis
van Gaal, die na een mislukt dienstverband als bonds
coach van Oranje aan een tweede termijn bij de Ca
talaanse grootmacht begon. De Nederlander was drie
jaar daarvoor ook degene die Gabri liet debuteren in
het eerste elftal van Barcelona. Kampioen werd hij pas
toen zijn hoogtijdagen bij de club feitelijk al voorbij
waren, in 2005 en 2006. Frank Rijkaard en zijn as
sistent Henk ten Cate zwaaiden toen de scepter bij de
Azulgranas, die de landstitel van 2006 combineerden
met het winnen van de Champions League. Schitte
rende successen, maar voor Gabri voelden ze nauwe
lijks als 'zijn' successen. Blessureleed hield hem vooral
in dat laatste jaar langdurig aan de kant, zodat zijn bij
drage aan de triomftochten in Spanje en Europa zeer
gering was.
Dat de in Salient geboren Catalaan zijn heil vervol
gens elders zocht, hoefde geen verbazing te wekken,
hoezeer hij zijn hart ook verpand heeft aan de club
waar hij groot werd. Nieuwe, jongere talenten namen
zijn plaats in terwijl hij revalideerde en de kans op sub
stantiële speeltijd werd dan ook steeds kleiner. Een
aanbod van Ten Cate, met wie hij bij Barcelona een
vertrouwensband opbouwde, bleek precies wat Gabri
nodig had. 'Ik had ook naar andere clubs in Spanje
gekund, maar Ajax leek me een mooiere stap. Naast
het voetballen voor een team met een rijke historie,
een grote naam en goede sportieve doelen zou het me
de gelegenheid geven om in een ander land te leven,
iets dat ik altijd al in mijn achterhoofd had.'