GEEN TOERIST,
MAAR PROFESSIONAL
Marko Pantelic
In eigen land maakte Marko Pantelic een van de meest beladen derby's van Europa mee,
de strijd tussen Rode Ster en Partizan Belgrado. Onvergelijkbaar met Ajax - Feyenoord,
vindt de Servische spits van Ajax. 'Al zal het ook hier zo zijn dat het team met de groot
ste wil en de sterkste motivatie uiteindelijk de wedstrijd wint.'
OUDE LIEFDE
tekst Maarten Dekker
Werwar het niet met desinteresse, maar
van Nederland en de mensen die er
wonen heeft hij nog weinig meege
kregen, bekent Marko Pantelic, alles
behalve schoorvoetend. 'Shoppen en
sightseeing is voor toeristen. Ik ben hier niet als toerist
naar toegekomen, maar als professional. Zo wil ik me
ook gedragen. Ik richt me puur op het voetbal en mijn
vrije tijd probeer ik zo veel mogelijk door te brengen
met mijn familie. De rest is onbelangrijk.'
De Servische spits van Ajax maakte ook al het nodige
mee in zijn loopbaan, woonde op heel wat verschil
lende plekken in Europa voordat hij begin septem
ber neerstreek in Amsterdam. Zijn vorige thuis was
Berlijn, de bruisende Duitse metropool waar hij vier
jaar lang werknemer was bij Hertha BSC. En eerder
voerde zijn métier hem al langs Griekenland, Frank
rijk, Zwitserland, Oostenrijk en Spanje. 'Een keurige,
normale carrière,' zo omschrijft hij het zelf.
Dat er zo veel verschillende clubs op zijn cv staan
(Ajax is nummer elf), heeft vooral te maken met het
onstuimige begin van zijn loopbaan, zegt de nu 31-ja
rige Pantelic, die zijn jeugdopleiding genoot bij Rode
Ster Belgrado. Hij werd al op jonge leeftijd prof, nadat
de familie Pantelic het door oorlogsgeweld geteisterde
Joegoslavië had verruild voor de Griekse miljoenen
stad Thessaloniki. 'We zochten een plek waar wel
perspectief was. Door de EU-sancties werd het leven
in Belgrado steeds moeilijker. Ook voor voetballers.
Onze clubs mochten in die tijd niet meedoen aan de
Europese competities.'
Met gemengde gevoelens kijkt hij terug op de jaren
die volgden. Hij debuteerde als 17-jarig supertalent
bij Iraklis, in de Griekse competitie waar het er bijna
altijd verhit aan toe gaat. 'Ik was nog maar een jon
getje en werd onder grote druk gezet, maar deed het
toch best goed. De trainer behandelde mij alleen
alsof ik al een volgroeide speler van een jaar of dertig
was. Ik moest ontzettend hard trainen, maar mijn li
chaam kon dat niet accepteren. Daardoor was ik vrij
veel geblesseerd.'
Via Paris Saint-Germain, Lausanne Sports, Celta de
Vigo, Sturm Graz en het Zwitserse Yverdon keerde
Pantelic in 2002 terug in eigen land, om zich via de
bescheiden clubs Obilic Belgrado en FK Smederevo in
de kijker te spelen bij zijn oude liefde. 'Toen ik teken
de bij Rode Ster voelde dat feitelijk alsof ik aan mijn
tweede leven begon. Ik ben in die tijd ook getrouwd,
