JEUGDOPLEIDING
WAS HARDE
LEERSCHOOL
TobyAlderweireld
voor een jongen die het gemoedelijke Beerschot gewend was, was het aanpoten om
zijn plaatsje te vinden in Amsterdam. Toby Alderweireld vond houvast in het voetbal,
trotseerde de heimwee en vindt zichzelf nu terug in Ajax 1. 'Het heeft me als mens en
als voetballer veel beter gemaakt.'
tekst Maarten Dekker
erwijl zijn blik dwaalt over sportcomplex de
Toekomst, kijkt Toby Alderweireld terug
op tien tamelijk desastreuze dagen met
het Belgische nationale elftal. Vanaf de
reservebank zag de jonge Ajacied hoe de
Rode Duivels eerst werden afgedroogd door Europees
kampioen Spanje (5-0). Een stevige praatsessie volgde,
maar vier dagen later zorgden de Belgen in Jerevan
doodleuk voor een nieuwe blamage, tegen het nietige
Armenië (2-1). Met gevoel voor cynisme ziet Alderwei
reld toch nog een schrale troost: 'Ik zat tenminste nog
op de bank. Er moesten daar in Armenië ook jongens
op de tribune plaatsnemen.'
Na het zoveelste echec in een paar maanden tijd be
sloot de Belgische interim-bondscoach Frank Vercau-
teren zijn tijdelijke functie neer te leggen, ten teken
dat ook hij geen heil meer zag in het heidense karwei
dat vanaf 1 oktober op de schouders van Dick Advo
caat komt te rusten. Floe kan een trainer een eenheid
smeden in een land dat sinds zijn ontstaan op alle
denkbare vlakken verdeeld is? De 20-jarige Alderwei
reld, die al drie vriendschappelijke interlands achter
zijn naam heeft, heeft hoge verwachtingen van Ad
vocaat. 'Ik denk dat het een goede keuze is om eens
een buitenlander als bondscoach aan te stellen. Een
andere visie, een frisse wind, dat is hard nodig om
deze negatieve spiraal te doorbreken. Belgen zijn van
nature te bescheiden, bijna timide. Als je kijkt naar
het potentieel van onze spelersgroep, dan zouden we
best wat vaker met de borst naar voren mogen lopen.
Een beetje op zijn Nederlands, ja.'
Zelf heeft Alderweireld ook in dat opzicht een grote
ontwikkeling doorgemaakt, sinds hij vijf jaar geleden
als jeugdspeler van Germinal Beerschot Antwerpen de
overstap naar Amsterdam maakte. Het werd een harde
leerschool. 'Ik was vijftien jaar en voor het eerst weg
van huis, weg uit mijn vertrouwde omgeving. Ik ging
naar school in de Bijlmer, wist niet wat ik meemaakte.
Het was allemaal zo anders dan wat ik gewend was.
In dat eerste jaar heb ik echt last gehad van heimwee.
Het heeft wel anderhalf tot twee jaar geduurd voordat
ik me hier echt goed voelde.'
Hoezeer hij Beerschot aanvankelijk ook miste, een te
rugkeer naar zijn geboortegrond was nooit aan de orde,
zelfs niet op de moeilijkste momenten. 'Voetballend is
het altijd voorspoedig gegaan en achteraf gezien is dat
wat me erdoorheen heeft getrokken,' zegt Alderweireld.
'De trainingen en de wedstrijden waren in het begin
