ROB WIELAERT
in het tweede deel van dit seizoen mocht hij geen Europese
wedstrijden meer spelen, zijn oude club staat volgende
week zonder hem in de bekerfinale en na de zomer ont
breekt hij met zijn nieuwe werkgever in de Champions
League: Robbie Wielaert moet grote offers brengen sinds
hij in de winterstop van FC Twente naar Ajax kwam. 'Daar
kun je cynisch over doen, maar op de langere termijn zie
ik hier nog steeds meer potentie en een grotere kans op
titels en prijzen.'
COACHEN
GEEN SECONDE
SPIJT
tekst Maarten Dekker
e ontknoping van de Eredivisie is voor hem
persoonlijk niet pijnlijker dan voor welke an-
I dere Ajacied dan ook, stelt Rob Wielaert. Dat
hij een halfjaar terug nog deel uitmaakte van
een ploeg die zijn nieuwe broodheer heeft
afgetroefd in de strijd om plaats twee en nog kans maakt op de
KNVB Beker, dat maakt het leed niet groter voor de 30-jarige
verdediger. 'Ik snap dat het voor sommige mensen een bron
van leedvermaak is, maar zo ben ik er zelf echt niet mee bezig.
Ik heb weloverwogen de keuze voor Ajax gemaakt en heb daar
sindsdien nog geen seconde spijt van gehad.'
Terugblikken en zijn keuzes evalueren, dat doet Wielaert pas
als zijn carrière over een paar jaar ten einde loopt en hij kan
overzien wat het voetbal hem heeft gebracht sinds hij als 9-ja-
rig jochie overstapte van amateurclub Oirschot Vooruit naar de
jeugdopleiding van PSV. 'Ik was een vrij rustige jongen, maar
wel iemand die altijd veel praatte in het veld. Eigenlijk ben ik
in dat opzicht weinig veranderd. Qua positie ligt dat anders.
Tot mijn zestiende heb ik altijd in de spits gespeeld, daarna
ben ik langzaam afgezakt richting verdediging. Adrie van Kraaij
(de huidige manager transfers en scouting bij PSV, red.) was
de eerste trainer die mij meer als een sturend, controlerend
type zag. Eerst ben ik een tijdje rechtshalf geweest, maar in
het tweede van PSV stond ik altijd centraal achterin of net
voor de verdediging.'
In die rol trok hij ook de aandacht van Johan Neeskens. Bij
het Olympisch elftal werkte Wielaert al onder de 49-voudige
international en toen Neeskens vervolgens trainer van NEC
werd, koos ook de jonge verdediger voor de club uit Nijme
gen. 'Mijn echte doorbraak bij PSV kwam niet van de grond.
Daarom had ik me ook al een jaar laten verhuren aan FC Den
Bosch. Ik wilde gewoon zo veel mogelijk wedstrijden spelen
en dat zat er bij PSV destijds niet in. Ik had ook een beetje
de pech dat het een moeilijke periode was, waarin de club
koos voor zekerheid en routine. Jongens als André Ooijer en
Ernest Faber stonden boven mij in de pikorde.'
In Nijmegen kreeg Wielaert wel alle ruimte om zich te ont
plooien. Aanvankelijk speelde hij er als huurling, maar die
constructie werd al na een halfjaar omgezet in een vast dienst
verband. Hij beleefde dan ook een succesvolle periode bij
NEC, dat dankzij suikeroom en telecommiljonair Marcel
Boekhoorn goede spelers kon aantrekken en zich voor het eerst
in jaren weer kwalificeerde voor Europees voetbal. Maar na
die gouden periode braken onvermijdelijk ook mindere tijden
aan. Boekhoorn trok zich terug uit de club, NEC raakte in
financiële problemen en Wielaert kampte bijna een jaar lang
met blessures. 'De eerste tweeënhalf, drie jaar presteerden
we echt heel goed,' blikt de verdediger terug. 'Toen was er ook
volop interesse van andere clubs. Maar een jaar later lag dat
ineens veel moeilijker. De markt was ineengestort en ik had
natuurlijk ook een jaar lang nauwelijks gevoetbald.'
Dat laatste vormde geen beletsel voor Fred Rutten. De toen
malige trainer van FC Twente haalde Wielaert in de zomer
van 2006 naar Enschede, ondanks het feit dat de Brabander
eigenlijk al een contract bij NAC Breda had ondertekend.
'Rutten kende mij, had me al een paar jaar gevolgd. ,"Ik weet
wat je kunt en dat je gretig bent," zei hij. Daar ben ik hem nog
steeds dankbaar voor.' Bij Twente groeide Wielaert in hoog
tempo uit tot een steunpilaar, een betrouwbare verdediger die
als aanvoerder vooral ook in zijn coachende rol erg belangrijk
was voor het elftal. 'Dat coachen zit nu eenmaal in me. Het is
voor mij iets natuurlijks. Ik reageer gewoon op de dingen die
ik om me heen zie gebeuren en daarmee kan ik het mezelf
en mijn medespelers gemakkelijker maken.'
Zijn leiderscapaciteiten en zijn kwaliteiten als inschuivende
verdediger wekten vorig seizoen al de interesse van Ajax, dat
zich in de play-offs door Twente en Wielaert de pas af liet
snijden naar het voorportaal van de Champions League. In
de zomer probeerden de Amsterdammers de aanvoerder der
lukkers al in te lijven, maar die pogingen waren vergeefs.
Wielaert had een transfer op dat moment ook al zien zitten,
maar legde zich neer bij de situatie. 'Twente stond volledig
in zijn recht, daar moeten we niet moeilijk over doen. En
alhoewel ik natuurlijk graag naar Ajax wilde, streelde het me
ook dat Twente me koste wat kost wilde behouden. Toen de
