ROBBERT SCHILDER
Tien jaar nadat hij als C'tje voor het eerst het roodwitte
shirt mocht dragen en zijn jongensdroom in vervulling ging,
vertrekt Robbert Schilder weer bij Ajax. De linkspoot te
kende onlangs een contract dat hem vanaf volgend seizoen
speler van NAC Breda maakt. 'Het zou wel mooi zijn als ik
straks op het veld afscheid kan nemen van deze club.'
LAATSTE MAANDEN
ALS AJACIED
tekst Maarten Dekker
I ijn familienaam zal zijn oorsprong misschien wel
in het Volendamse hebben, maar bij de tegen
stander van vanmiddag zal hij geen bekenden
treffen. Robbert Schilder heeft naar zijn weten
geen bloedverwanten wonen in het palingdorp.
De linksbenige verdediger is zelf meer een stads type, een
Amsterdams lefgozertje zo je wilt. Zijn wieg stond in Amstel
veen, waar hij ook zijn eerste schreden als voetballer zette.
Schilder speelde in zijn jonge jaren voor de amateurclubs
NFC en Amstelveen/Heemraad, waar de scouts van Ajax
hem in het vizier kregen. 'Ik kwam hier als 13-jarige binnen
in de C1Het duurde wel even voor ik was bekomen van de
eerste indrukken. Op die leeftijd is spelen voor Ajax echt een
droom die uitkomt.'
Een droom ook die eindig blijkt. Schilder signeerde vorige
week een contract dat hem vanaf volgend seizoen speler van
NAC Breda maakt. Zijn verbintenis bij Ajax loopt aan het
einde van dit voetbaljaar af. Hij heeft er dan tien jaar op
zitten in Amsterdam. 'Eigenlijk dacht ik afgelopen zomer al
naar NAC te gaan. Ik stond op het punt mijn handtekening
te zetten, maar Ajax wilde me toen op het laatst toch niet
laten vertrekken. Aan de ene kant was dat jammer, omdat
ik mensen bij NAC me een heel goed gevoel gaven en ik
daar vermoedelijk meer aan spelen was toegekomen. Maar
het was ook wel strelend dat Ajax me per se binnen boord
wilde houden.'
Dat gold in elk geval voor de korte termijn, want Ajax deed
hem de afgelopen maanden geen aanbod meer om zijn dienst
verband te verlengen. Voor Schilder kwam dat niet als een
grote verrassing, gewend als hij is geraakt aan een bescheiden
inbreng bij de 29-voudige landskampioen. Hij debuteerde
bij de A-selectie toen Danny Blind de hoofdtrainer was, hal
verwege het seizoen 2005-2006. In het trainingskamp bij
Santpoort mocht het aanstormende talent laten zien wat hij
in zijn mars had. In de maanden die volgden, sprokkelde
Schilder in vier Eredivisieoptredens nog aardig wat minuten
in Ajax 1 bijeen.
Onder het bewind van Henk ten Cate werd hij een seizoen
later gestald bij Heracles Almelo, de club die hem ook vorig
jaar nog voor een paar maanden in bruikleen kreeg. 'Die tijd
daar is heel goed voor mij geweest,' blikt Schilder terug. 'Ik heb
over een langere periode op het hoogste niveau kunnen spelen.
Zo doe je ervaring op die je nodig hebt om als jonge voetballer
een volgende stap te kunnen zetten in je ontwikkeling. Door
veel wedstrijden te spelen, leer je situaties herkennen waarop
je de volgende keer slimmer kunt reageren.'
In Almelo leerde hij ook voor zichzelf te zorgen. Hij, de stadse,
vlotgebekte jongen, die plotseling in het nuchtere Twente
terechtkwam en daar voor het eerst een eigen woning betrok,
ver weg van het ouderlijk huis en de vertrouwde omgeving
in Amstelveen. Viel die overgang nog wel mee, zijn tijdelijke
nieuwe club ervoer Schilder pas echt als een cultuurschok.
Hij was slechts de grootheid van Ajax gewend, maar bij Hera
cles bleek de voetbalwereld heel wat pluriformer in elkaar te
steken. 'Ajax en Heracles zijn twee uitersten, dat kun je wel
zeggen. Het is goed om mee te maken dat het er bij andere
clubs anders aan toegaat, dat niet alles maar vanzelfsprekend
is. Bij Heracles is alles kleiner en zijn de uitgangspunten heel
bescheiden. Daar zullen de supporters ook niet zo snel het
veld opkomen als de resultaten tegenvallen.'
Schilder zegt het met een twinkeling in de ogen, verwijzend
naar de groep Ajax-fans die onlangs korte tijd bezit nam van
het trainingsveld naast de Amsterdam ArenA. Ze maakten
daarmee hun ongenoegen kenbaar over de slechte prestaties
van hun favorieten, die in de periode daarvoor verloren van
FC Groningen en sc Heerenveen en slechts gelijkspeelden
tegen Heracles. Voor Schilderwas die hectische dinsdagavond
misschien wel extra pijnlijk, omdat hij bij de tegenstander
uiteraard nogal wat vertrouwde gezichten trof. 'Ze hebben het
mij niet extra ingewreven. Het is meer dat ik uit eigen ervaring
weet hoe moeilijk zij het hebben in uitwedstrijden. Als je dan
als thuisploeg niet van Heracles weet te winnen, om wat voor
reden dan ook, dan voelt dat heel erg slecht.'
Dat gevoel werd nog sterker toen Ajax ook niet opgewassen
bleek tegen Vitesse. De overwinning op de traditionele rivaal
