Kees
lemaal zelf doen. En toch blijf ik zeggen dat in de jeugd niemand het zwaar
heeft. Ik zat op het Waterland College, Meeuwenlaan, Amsterdam-Noord,
toen ik in het eerste kwam te spelen. Mijn tante woonde op de julianaweg in
Volendam. Daar bracht mijn zusje dan mijn voetbaltas naartoe. Racen naar
de bus, tas ophalen bij mijn tante en dan hollend naar de training om hopelijk
nog net op tijd te zijn. Denk maar niet dat ik het één dag erg heb gevonden.
En ik denk dat die jongens het hier bij Ajax ook nog even leuk vinden, hoe
druk ze het ook hebben. Het is toch ook het leukste wat er is?! Bij mijn zoon
Kees heb ik ook gezien hoe hij er altijd van genoot.'
Zijn zoon Kees Ballap Kwakman doet het in het begin van het seizoen bijzon
der goed als aanwinst van NAC. Hij kwam over van eerstedivisionist RBC.
Hij scoort en heeft al een paar keer de tv gehaald als vrolijke verslaggever voor
NAC TV. 'Hij is leuker buitenshuis dan bij ons,'verzekert zijn trotse vader. 'Ik
hoor dat hij altijd voor de vrolijke noot zorgt. Bij Voendam, bij RBC en nu bij
NAC. Zien we hem opeens Piet Paulusma imiteren op NAC-tv. En best goed
ook nog eens. Is leuk hoor, maar ik zie hem toch het liefst als hij gewoon in
een interview uitlegt hoe hij een goal heeft gemaakt. En gelukkig is dat ook al
gebeurd. Hij scoorde tegen onze ouwe club Volendam. En tegen Roda.'
Wim Kwakman wordt bijna tot vervelens toe aangesproken op die wonder
schone slalom nadat Roda's keeper Castro vergeefs ver was komen uitlopen.
'Kleine F'jes komen naar me toe lopen. "Meneer, meneer," vragen ze dan, "is
dat uw zoon, van die goal tegen Roda?" Hebben ze gezien op tv. Prachtig. Het
gaat goed met hem. Maar gelukkig ook met mijn twee dochters en mijn vrouw.
Dat is toch het belangrijkste, dat het met het hele spul goed gaat.'
In huize Kwakman gaat en ging het ook altijd over voetbal. 'Daar krijgen we
nooit genoeg van,' zegt Kwakman. 'Ik speelde altijd samen met Kees. Buiten
op het veldje voor ons huis aan de Plutostraat, met een mannetje of tien van
Kees z'n leeftijd. Altijd maar weer; iedere dag. Of op vakantie, voetvolley
met zijn tweeën. Regende het pijpenstelen. Keek iedereen vanuit zijn tent
hoofdschuddend naar die twee gekken die daar urenlang aan het voetvolleyen
waren, over een waslijn met kleding als net. Het veld was afgebakend met
slippers en stenen. Drie keer raken. In het begin won ik nog wel eens van
hem. Later werd dat een probleem. Kees werd te goed.En nu is de volgende
generatie aan de beurt. Vanochtend heb ik anderhalf uur met mijn kleinzoon
staan ballen.'
Wat, die is net drie maanden!?
Kwakman: 'Nee, niet die van Kees, maar mijn andere kleinzoon, van mijn
dochter. Die is een jaar en acht maanden. Die gaat later ook voetballen. Dat
kan niet anders.'
Van generatie op generatie wordt het voetbal in Volendam gekweekt. Hele
families leven met de bal. Wim Ballap is trots op zoon Kees Ballap. En straks
weer op één van zijn kleinzonen die het gaat halen. Wim Ballap: 'Vooral Wim
jonk en Ernie Brandts zagen het in Kees zitten. Maar hij he^ft ook moeilijkere
tijden gehad bij Volendam. Dat hij twee jaar niet meetelde voor de trainer.
AJAX KICK OFF 23
AJAX - FC GRONINGEN