AC Milan, waarin Jaap ook speelde. Bij die
gelegenheid hebben we elkaar even gesproken.
Hij vertelde toen al dat hij terug wilde keren naar
Nederland. Mooi, dacht ik. Ik raakte eerlijk
gezegd enigszins opgewonden bij de gedachte
dat ik als PSV-coach straks zou kunnen werken
met een centraal duo: Alex en Jaap Stam.
Tja, dan krijg je nooit meer een goal tegen.
We zijn bij PSV echt druk geweest om Jaap naar
Eindhoven te halen. Maar plots meldde hij: Ik
heb voor Ajax getekend. Zo is hij dus ook. Komt
vastberaden de mededeling: ik ga naar Ajax. Tot
mijn grote verrassing, dat wel. Maar we hebben
er bij PSV geen woorden aan vuil gemaakt. Je
weet immers, als Jaap iets in zijn hoofd heeft
gezet dan doet hij dat toch. Waarom de keuze
voor Ajax in plaats van PSV? Ik zou het niet
durven te zeggen. Misschien omdat hij al bij PSV
had gespeeld en iets nieuws wilde.
Dat hij zo abrupt stopte is wel verklaarbaar. Zit
ook opgesloten in Jaaps karakter. Hij was 34 jaar
en kreeg het gevoel dat hij niet meer 100
procent mee kon. Wel 80 of 90 procent, maar
geen 100 procent. En dat is tegen Jaaps natuur
in. Die kan alleen maar functioneren als hij 100
procent kan geven. Hij kan niet met minder
genoegen nemen. En dan stop je.
Waarmee een einde is gekomen aan een
waanzinnig mooie carrière. Halve finales WK en
EK met Oranje, met Manchester United zo'n
beetje alles gewonnen wat er te winnen valt.
Tjonge, tjonge wat een schitterende staat van
dienst.
