DF TOFKOMST Ine van Brenk De familie Telkamp AJAX KJ OX OFF 23 Ine van Brenk was vanuit de gemeente ruim twintig jaar lang betrokken bij de openbare orde en veiligheid rond de Ajax-wedstrijden. Haar insteek was altijd de supporters: hoe beleven zij de wedstrijd en wat zijn oorzaken van hun gedrag? Jarenlang ging ze mee met de uitwedstrijden en stond ze in de F-side. Alle hoogtepunten en dieptepunten maakte ze van dichtbij mee. 'Ik heb altijd geprobeerd feeling te krijgen en te hebben met de supporters. Ik probeerde ook nadrukkelijk voor hun belangen op te komen. Voor de komst van het supporters home in de Meer heb ik me dan ook hard gemaakt.' Mede door deze houding is ze dan ook altijd geaccepteerd op de vakken en in de bussen. Met de verhuizing van de Meer naar de ArenA heeft ze de sfeer zien veranderen. 'Waar zaken vroeger als folklore werden gezien, wordt er nu eerder tegen opgetreden. Ook de sfeer op de vakken wordt harder: men gebruikt steeds meer drugs en het geweld neemt toe. Terwijl de leeftijd steeds jonger wordt.' Voor het gedrag van sommige supporters heeft ze lang niet altijd begrip gehad. 'Dieptepunten waren natuurlijk de staaf die gegooid werd bij de Europa Cupwedstrijd tegen Austria Wien en de impact die de dood van Picornie had. Wél heb ik deze zaken met de supporters gedeeld.' Gelukkig waren er meer hóógtepunten tijdens haar carrière. Ze denkt aan Louis van Gaal, die zich in 1994 aan het begin van het seizoen afvroeg wanneer hij zich ook eens met een team mocht laten toejuichen in een rond vaartboot. 'Als je de Europa Cup wint,' had ze geantwoord. Van Gaal herinnerde haar eraan toen het een jaar later zover was. In 2005 stopte ze met deze baan, twee jaar later beleefde ze een onverwacht nieuw 'Ajax- hoogtepunt' toen John Jaakke haar vroeg lid te worden. 'Twintig jaar geleden had ik daar al om gevraagd, maar tot voor kort konden er nooit vrouwen lid worden.' Terwijl ze zich toch altijd mans genoeg heeft getoond. Jan-Willem en Mady Telkamp zijn sinds acht jaar gastouders voor jonge Ajacieden die te ver van de club wonen. Ze zagen destijds een advertentie staan in Sportweek, waarin om gastgezinnen werd gevraagd. Jan-Willem: 'We vonden het leuk om onze zoon Robin, die toen tien jaar oud was, een soort broertje te geven. Daarbij had hij de wens om profvoetballer te worden; de jon gens die de Ajax-jeugdopleiding volgden zou den een goede stimulans voor hem kunnen zijn.' In beide gevallen kregen de Telkamps gelijk: Robin voetbalt inmiddels in de Al van FC Volendam en de jongens die ze tot nu toe in huis hebben gehad, pasten allen volledig in hun gezin. Mady: 'José Valencia was de eerste die bij ons in huis kwam. Daarna kwam Dieter Reynaert. Toen Stanley Aborah en Gideon de Graaf ook wilden komen, hebben Jan-Willem en ik dat aan Robin en Dieter voorgelegd. Ze vonden het prima: Robin stond direct zijn kamer af.' Zo groot is het huis van de twee gastouders namelijk niet. Ze spraken af dat ze direct met elkaar om de tafel zouden gaan zitten als er irritaties zouden komen. Mady: 'Het testosteronge halte van vier pubers is natuurlijk hoog.' In het jaar dat ze met z'n zessen woonden is de tafel alleen gebruikt om aan te eten. Mady - zeg Medy - vond het een geweldige tijd, een gezellige drukte. 'Ze sliepen met z'n vieren in twee kamers. De eerste nacht hadden Robin en Stanley nog een kamerscherm geplaatst, maar dat duurde maar één nacht.' Inmiddels wonen de vier 'halfzoons' op zich zelf. Het contact is er niet minder om. Mady: 'Stanley was laatst nog een weekend nog bij ons, met zijn vriendin. En José komt elke vrije dag die hij heeft naar ons toe met zijn vrouw en kind. Weet je wat ook dierbaar is? Dat ze ons nog altijd als een van de eersten bellen als ze een nieuwtje hebben of iets leuks hebben meegemaakt. We zijn zo dankbaar dat we dit met die jongens hebben, heel dierbaar.' Dat zou andersom ook wel eens het geval kunnen zijn.

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 2007 | | pagina 21