DF TOFKOMST
Ine van Brenk
De familie Telkamp
AJAX KJ OX OFF
23
Ine van Brenk was vanuit de gemeente ruim
twintig jaar lang betrokken bij de openbare
orde en veiligheid rond de Ajax-wedstrijden.
Haar insteek was altijd de supporters: hoe
beleven zij de wedstrijd en wat zijn oorzaken
van hun gedrag? Jarenlang ging ze mee met
de uitwedstrijden en stond ze in de F-side.
Alle hoogtepunten en dieptepunten maakte
ze van dichtbij mee.
'Ik heb altijd geprobeerd feeling te krijgen en
te hebben met de supporters. Ik probeerde
ook nadrukkelijk voor hun belangen op te
komen. Voor de komst van het supporters
home in de Meer heb ik me dan ook hard
gemaakt.' Mede door deze houding is ze dan
ook altijd geaccepteerd op de vakken en in
de bussen.
Met de verhuizing van de Meer naar de ArenA
heeft ze de sfeer zien veranderen. 'Waar zaken
vroeger als folklore werden gezien, wordt er
nu eerder tegen opgetreden. Ook de sfeer op
de vakken wordt harder: men gebruikt steeds
meer drugs en het geweld neemt toe. Terwijl
de leeftijd steeds jonger wordt.' Voor het
gedrag van sommige supporters heeft ze lang
niet altijd begrip gehad. 'Dieptepunten waren
natuurlijk de staaf die gegooid werd bij de
Europa Cupwedstrijd tegen Austria Wien en
de impact die de dood van Picornie had. Wél
heb ik deze zaken met de supporters gedeeld.'
Gelukkig waren er meer hóógtepunten tijdens
haar carrière. Ze denkt aan Louis van Gaal,
die zich in 1994 aan het begin van het seizoen
afvroeg wanneer hij zich ook eens met een
team mocht laten toejuichen in een rond
vaartboot. 'Als je de Europa Cup wint,' had ze
geantwoord. Van Gaal herinnerde haar eraan
toen het een jaar later zover was.
In 2005 stopte ze met deze baan, twee jaar
later beleefde ze een onverwacht nieuw 'Ajax-
hoogtepunt' toen John Jaakke haar vroeg lid
te worden. 'Twintig jaar geleden had ik daar
al om gevraagd, maar tot voor kort konden
er nooit vrouwen lid worden.' Terwijl ze zich
toch altijd mans genoeg heeft getoond.
Jan-Willem en Mady Telkamp zijn sinds acht
jaar gastouders voor jonge Ajacieden die te
ver van de club wonen. Ze zagen destijds een
advertentie staan in Sportweek, waarin om
gastgezinnen werd gevraagd.
Jan-Willem: 'We vonden het leuk om onze
zoon Robin, die toen tien jaar oud was, een
soort broertje te geven. Daarbij had hij de
wens om profvoetballer te worden; de jon
gens die de Ajax-jeugdopleiding volgden zou
den een goede stimulans voor hem kunnen
zijn.' In beide gevallen kregen de Telkamps
gelijk: Robin voetbalt inmiddels in de Al van
FC Volendam en de jongens die ze tot nu toe
in huis hebben gehad, pasten allen volledig
in hun gezin.
Mady: 'José Valencia was de eerste die bij
ons in huis kwam. Daarna kwam Dieter
Reynaert. Toen Stanley Aborah en Gideon de
Graaf ook wilden komen, hebben Jan-Willem
en ik dat aan Robin en Dieter voorgelegd. Ze
vonden het prima: Robin stond direct zijn
kamer af.' Zo groot is het huis van de twee
gastouders namelijk niet.
Ze spraken af dat ze direct met elkaar om
de tafel zouden gaan zitten als er irritaties
zouden komen. Mady: 'Het testosteronge
halte van vier pubers is natuurlijk hoog.' In
het jaar dat ze met z'n zessen woonden is de
tafel alleen gebruikt om aan te eten. Mady
- zeg Medy - vond het een geweldige tijd, een
gezellige drukte. 'Ze sliepen met z'n vieren in
twee kamers. De eerste nacht hadden Robin
en Stanley nog een kamerscherm geplaatst,
maar dat duurde maar één nacht.'
Inmiddels wonen de vier 'halfzoons' op zich
zelf. Het contact is er niet minder om. Mady:
'Stanley was laatst nog een weekend nog bij
ons, met zijn vriendin. En José komt elke vrije
dag die hij heeft naar ons toe met zijn vrouw
en kind. Weet je wat ook dierbaar is? Dat ze
ons nog altijd als een van de eersten bellen als
ze een nieuwtje hebben of iets leuks hebben
meegemaakt. We zijn zo dankbaar dat we dit
met die jongens hebben, heel dierbaar.'
Dat zou andersom ook wel eens het geval
kunnen zijn.
