lü
ACHTFRPiRONn
Karakter
26
'AJAXKJCK OFF
Frank de Boer bereidt nu een nieuwe generatie Ajacieden voor op 'het spelen tussen de vier lichtmasten'
Cup in 1992 en drie jaar daarna de Champions League. 'Je moet het zo
zien: ik heb nooit wrok gekoesterd tegen Ajax. Andersom was dat mis
schien eerst nog wel het geval. Maar tijd heelt bijna alle wonden. Soms
kom ik nog wel iemand tegen van vroeger, maar verder zie je hier veel
nieuwe koppen,' schetst hij. 'Op een gegeven moment in je leven moet je
wel eens voor jezelf kiezen en je poot stijf houden. Daar heb ik ook nog
steeds geen spijt van. Ik betreur alleen de consequenties die het heeft
gehad. Er zijn mensen beschadigd, maar dat was nooit onze intentie.'
Gretig proefde De Boer van de vreemde culturen die hij tegenkwam, zo
wel in als buiten het voetbalveld. In Catalonië leerde hij behalve de taal
vooral ook hoe verweven een voetbalclub kan zijn met de identiteit van
een volk. 'In Barcelona staat alles in het teken van voetbal. Er zijn twee
sportkranten die ieder dagelijks twintig pagina's per dag vol schrijven,
alleen maar over Barcelona. Dat zijn invloeden die we hier niet kennen.
Sport is daar echt politiek, iedereen heeft er een mening over en voelt
zich er bij betrokken.'
Uit het halfjaar dat hij bij Galatasaray verbleef, beklijft vooral het
winderige stadion buiten Istanbul en het fanatisme van de supporters.
'Ze hadden daar een vast ritueel. Terwijl je midden in de warming-up
zat, werd je naam geroepen door het publiek. Dan moest je daar ze toe,
over de sintelbaan en over de reclameborden heen. En later moest je
hetzelfde nog een keer doen aan de andere kant van het stadion. Dat
zou in Nederland echt niet kunnen.'
Vier maanden bij Glasgow Rangers volgden, waarna De Boer een
gezamenlijk afscheid kreeg met Michael Mols en zijn broer Ronald,
twee spelers die de club veel langer hadden gediend dan hij en er tal
van prijzen wonnen. 'Ik voelde me wel een beetje bezwaard toen ik
daar stond, maar het past bij de traditie en het grote respect waarmee
ze voetballers behandelen. In de derby's tegen Celtic scholden hun sup
porters je helemaal verrot, maar buiten het stadion en in de stad was
dat helemaal niet zo.'
In Qatar maakte hij kennis met weer een heel andere cultuur en men
taliteit. 'De faciliteiten en het stadion waren echt fantastisch. Voetbal
is daar dan ook sport nummer één. Ze willen ook het hoogst haalbare
bereiken, maar wel met minimale inspanningen. Dat heeft te maken
met de extreme warmte, maar ook met de volksaard. We hadden een
linksbuiten die echt alles met een bal kon: hij had een fantastische vrije
trap, was supersnel en kon zelfs goed koppen. Maar hij kwam ook
altijd te laat en leefde niet honderd procent voor zijn sport.'
Een sterk karakter is vereist om te slagen als voetballer, is de overtui
ging van De Boer. 'Het gaat erom of je de weelde aankunt en of je bereid
bent een deel van je leven op te offeren om tussen die vier lichtmasten
terecht te komen. Heb je het fanatisme om naast de trainingen ook
nog tegen een muur te gaan trappen om je zwakkere been sterker te
maken? Dat is voor weinigen weggelegd. Of iemand uiteindelijk slaagt,
hangt af van talent en van geluk, maar karakter is het allerbelangrijk
ste. "Karakter zonder kennis leidt vaker tot succes dan kennis zonder
karakter," dat is een spreuk die ik graag aanhaal.'
