'Ik ben Koeman
dankbaar voor deze kans9
1T1S
INTERVIEW KARIM SAIDI
por ris
Hoewel Saidi bij Feyenoord
bijna een jaar lang uit beeld
verdween, denkt hij toch een
completere voetballer te zijn
geworden. De periode in Italië,
waar hij was uitgeleend aan
Lecce, heeft hem veel bijge
bracht. In het land waar het ca-
tenaccio is uitgevonden, wordt
verdedigen als een kunst be
schouwd. 'Op dat vlak is er nog
zo veel te leren. Bij Lecce waren
ze er elke dag mee bezig. Hoe je
je moet opstellen, hoe je moet
dekken, een metertje naar links
of naar rechts... ze kijken echt
naar de details. Dat is genieten.'
Toch had zijn verblijf in de laars
van Italië ook schaduwzijden.
'Als voetballer ben je er een
eenmansbedrijf. Als ik hier een
fout maak, zal Greene of Bahia
er alles aan doen om die voor
mij te herstellen, omdat we een
team zijn. In het calcio laten ze
je vallen als een baksteen. En
de spitsen zijn er ijskoud. Aan
één kans hebben ze genoeg, die
maken ze af. Ik heb in de Serie
A echt geleerd datje je negentig
minuten lang 100 procent moet
concentreren. In het verleden
had ik nog wel eens een mo
mentje van onachtzaamheid, ik
besef nu dat dat uit den boze is.
Hoe goed je verder ook speelt,
van een verdediger onthoudt
iedereen alleen die fout. Dan zit
er maar één ding op en dat is
helemaal geen fouten maken.'
Van de intense passie waarmee
het voetbal in het diepe zuiden
van Italië beleefd wordt, kon
de Tunesiër wel genieten. 'De
mensen daar zijn helemaal
gek. Zij eten, slapen en drin
ken voetbal. Als je niet goed
speelt, dan schreeuwen ze
naar je op straat of komen
ze je thuis opzoeken. Dat
heb ik gelukkig niet meege
maakt, maar toen degrada
tie onafwendbaar was, werd
de sfeer wel grimmiger. Nee,
wat dat betreft ben ik blij dat
ik terug ben in Botterdam.'
Inmiddels ziet Saidi ook weer
een toekomst bij Feyenoord. 'Ik
hoop zo veel mogelijk te kunnen
blijven spelen. Ik kijk niet al te
ver vooruit. Er zijn veel spelers
voor de posities in het centrum,
dus het zal een flinke concur
rentiestrijd worden. Maar dat
is alleen maar goed. Als je weet
dat je toch altijd speelt, geef je
misschien maar zestig procent.
Nu weet je dat er iemand klaar
staat om jouw plek over te ne
men zodra je verslapt. Greene
en Bahia hebben niet voor niks
zo goed gespeeld afgelopen
jaar, nu is het aan mij om te zor
gen dat ik blijf spelen.'
