ft.
Heb jij misschien een suikeroom?
Rien Meester
Deze week hink ik voortdurend op twee gedach
ten: de match tegen 020 houdt me voortdurend
bezig, terwijl ik ook nog de herinnering aan vorige
week vrijdag niet uit mijn hoofd kan zetten!
We vierden de verjaardag van mijn oom Kees. De
goede man gaf een stevige borrel omdat hij de
respectabele leeftijd van 65 had bereikt, meteen
een moment om afscheid te nemen van de arbeid
en zijn financiële zegeningen te tellen. Nu wil het
geval dat Kees, zoals uiteraard iedereen in onze
familie, een rood-wit hart heeft. Overmand door
de emoties van het moment, twee neefjes hadden
net heel gevoelig een lied van Frans Bauer ver
moord, én door een stevige hoeveelheid Schie
dams vocht maakte Kees bekend dat hij het tijd
vond de club van zijn dromen uit de financiële
nood te helpen: hij zou al zijn spaarcenten én die
van tante Coba, aangevuld met het statiegeld van
de feestavond, inzetten om de aandelen van zijn
duppie over te nemen van de GKL!
Dit nieuws, dat hij in vertrouwen aan neefje Johan
had verteld, was nog uiterst geheim, zeker een
week voor de belangrijke wedstrijd tegen dat volk
van de Disco uit Diemen, maar Johan, overmand
door alcohol en de neiging zichzelf heel belangrijk
te vinden, brulde het nieuws door de hele huiska
mer: "Oom Kees gaat Feyenoord redden!"
Deze mededeling leidde tot een uitbundige polo
naise, met helaas ernstige gevolgen: De vol-
,1 gende dag, toen tegen de avond iedereen
weer enigszins nuchter was, kwam de
kater: door de losbandigheid van het
feest was de stapel lege kratten omge
gooid en al het statiegeld lag nu in gruze
lementen op de grond
Natuurlijk schaamde Kees zich stevig,
maar Johan, die zijn mond zó voorbij
had gepraat schoof alle schuld op de
anderen: Hadden ze maar niet zo wild
moeten dansen....
Helaas, geen suikeroom! Slechts een stevige kater,
veroorzaakt door een vent die te vroeg met het
nieuws naar buiten kwam! Dankzij de grote mond
van Derksen hebben we een klote aanloop naar
de klassieker tegen 020! In plaats van een stevige
opsteker lopen we tegen de zoveelste prutsituatie
aan!
De rode lijn in het hele gedoe is het feit dat we
steeds achter de feiten aanrennen, binnen en buiten
de wedstrijden! Neem die pot in Waalwijk: Als Har-
rie Souflaki na 4 minuten die bal er gewoon inschiet
is er voor Feyenoord geen vuiltje aan de lucht. Maar
hij mist, en de zenuwen slaan weer toe!
Ik heb al eens eerder geschreven dat het langza
merhand een psychologisch drama wordt, met
spelers die stijf staan van de stress. Zo ook tegen
RKC Waalwijk: twee fouten zorgen voor twee
tegengoals, zodat we de rest van de tijd weer op
inhaaljacht moeten. Het wordt langzamerhand een
obsessie, elke keer neemt de tegenpartij de over
hand en beginnen we pas goed te spelen als we
achterstaan!
Kunnen we niet gewoon afspreken met de tegen
partij dat we bij het begin van de wedstrijd al met
1 -0 achterstaan? Dan spelen we misschien vanaf
het begin goed!
Maar zoals men altijd zegt: de match tegen 020
staat altijd apart! Laten we hopen dat het niet weer
90 minuten billenknijpen wordt, maar dat we einde
lijk eens ontspannen kunnen genieten!
STADION SPORTNIEUWS 2 0 0 6
21
