Eljero Elia
Terugblik op twee jeugdjaren Ajax
Interview
Wie de documentaire 'Daar hoorden zij engelen
zingen' over Ajax heeft gezien, weet precies hoe
spannend het is voor jonge spelers of ze wel of
niet mogen blijven bij de wereldberoemde
jeugdopleiding. Eljero Elia maakte het ook mee.
In eerste instantie de vreugde van gescout wor
den door Ajax, maar twee jaar later de teleur
stelling wanneer de club je toch net niet goed
genoeg vindt. Hij baalt er zichtbaar nog steeds
van, maar haalt veel motivatie uit de wil om de
genen die hem wegstuurden hun ongelijk te be
wijzen.
Toch kijkt hij achteraf met veel plezier terug op zijn
tijd in Amsterdam, al was het maar twee jaar. De
pijn van het wegsturen zit nog steeds diep, maar hij
realiseert zich ook heel goed dat hij een leuke tijd
heeft meegemaakt. Jongens met een Ajaxverleden
zijn nogal wijdverspreid over de nationale en vaak
ook buitenlandse competities. Bij ADO Den Haag
was Eljero Elia tot voor kort de enige, maar met de
komst van Angelo Martha kan er nog iemand mee
praten over het wel en wee bij het Amsterdamse in
stituut. Elia: „Angelo is een paar jaar ouder dan ik.
Toen ik in de C speelde, zat hij in de A. We kenden
elkaar wel, maar spraken elkaar eigenlijk nooit. Ver
der dan elkaar begroeten zijn we in die tijd nooit
gekomen, maar dat is nu bij ADO wel anders."
Eljero Elia speelde in zijn vroege jeugdjaren bij SV
Voorburg en TONEGIDO en kwam al jong bij ADO
Den Haag terecht. Op dertienjarige leeftijd werd
Elia, 'Elli' voor intimi, gescout door Ajax. In verte
genwoordigende elftallen van de KNVB was hij
opgevallen bij een scout uit de hoofdstad. Bij
meneer Busby, zoals hij dat zo netjes zegt. ,,lk
kwam thuis uit school en mijn vader en moeder
hadden een verrassing voor me. We zouden die
middag naar de Amsterdam ArenA gaan. 'Wat
moeten we daar dan gaan doen?' was mijn reac
tie. Ik bleek een gesprek te hebben met meneer
Westerhof, het hoofd van de jeugdopleiding die
op dat moment ook tijdelijk de trainer van het
eerste elftal was. Achteraf gezien had ik wel het
idee dat die scout toen in Zeist voor mij was ge
komen, maar verder wist ik natuurlijk niet waar
het toe zou leiden."
