!ié
voor me. Ik was heel blij dat ik mocht invallen.
Want ik had - toen ik eerder dat seizoen naar
Jong FC Utrecht was gegaan - nog niet durven
hopen dat het allemaal zo snel zou gaan."
En het ging inderdaad rap met Tiendalli. De
jeugdinternational kwam tijdens het seizoen
2003/2004 al snel bij het eerste elftal en mocht
in januari mee op trainingskamp. In de maanden
daarna viel hij een aantal keren in (onder meer
dus tegen Ajax) en aan het einde van het jaar
startte hij - door de blindedarmoperatie van Tim
Cornelisse - zelfs vier keer in de basis. Aan het
einde van zijn debuutjaar was de nuchtere speler
in één klap bekend bij heel voetbalminnend
Nederland. Zijg podium: rechtsback in Oranje op
het WK onder-20. Volgens hem zelf was het toer
nooi heel belangrijk voor zijn persoonlijke ontwik
keling. „Ik ben daar écht volwassen geworden.
Want er kwam ineens zoveel op me af. Alles om
zo'n toernooi heen was bijna niet te bevatten.
We stonden ineens gigantisch in de belangstelling
en zoveel aandacht van de pers had ik nog nooit
meegemaakt, ledereen wilde iets van me. En
natuurlijk leerde ik van het WK voetballend
gezien ook heel veel. Ik speelde - in mijn leef
tijdscategorie - immers tegen de beste spelers van
de wereld. Dat heeft mijn niveau opgeschroefd.
De druk was enorm; ik moest wel sneller hande
len en meer volwassen spelen. Want kleine fout
jes werden meteen afgestraft."
Door zijn deelname aan het WK voor junioren
voegde Tiendalli zich in juli pas twee weken later
bij de selectie van FC Utrecht. De voorbereiding
was al lang en breed aan de gang. Een écht
nadeel vindt-ie het niet. „Ik trainde apart met
Ricky Kruys volgens een aangepast schema. We
misten wel wat rust door de korte vakantie, maar
het ritme was bij ons nog aanwezig. Het 'voetbal
gevoel' was er nog; zat nog in onze benen. En
conditioneel stond ik er ijzersterk op. Maar goed,
tóch was het ook voor mij nog redelijk onver
wacht, dat de trainer al snel voor mij koos."
Booy gaf Tiendalli in de competitie inderdaad een
basisplaats, maar niét als rechtsback. De trainer
gaf hem een kans op het middenveld. „In de toe
komst wil ik me specifiek gaan richten op mijn
favoriete positie, maar het maakt mij nu nog niet
uit waar ik speel. Want voor mij is het dit seizoen
gewoon heel goed om 'überhaupt' in actie te
komen", is de reactie van Tiendalli.
En inderdaad, of het nu als rechtsback is of op
het middenveld, Tiendalli paste zich ogenschijnlijk
gemakkelijk aan in de Utrechtse basis en over
leefde ook de ingrepen van Booy, eind oktober!
„Ik ben zelf ook aangenaam verrast door al het
vertrouwen dat de technische staf mij geeft.
Want ik had - eerlijk gezegd - niet verwacht, dat
ik nü al zoveel zou hebben gespeeld. Of het me
zo makkelijk afgaat? Nee, dat is niet zo hoor. Ik
moet er véél voor doen en laten en doe iedere
wedstrijd en training m'n uiterste best. Wat men
zegt, is waar: "er kómen is misschien makkelijk,
maar er blijven niet"."
