i
en de shirts
33
Zij leerden elkaar kennen toen Radford
met het jeugdteam van Arsenal meedeed
aan het beroemde en onlangs weer mooi
leven ingeblazen Blauw Wit toernooi.
Engel Radford...
De coach was Bertie Mee, één van de all-
time greats van Arsenal, al was 'ie natuur
lijk minder beroemd dan de coach der
coaches, Herbert Chapman.
De meeste uitstraling van de Gunners-ploeg
bezat Charlie George. Hij was het
Londense antwoord op George Best.
Een beetje enfant terrible, modebewust, de
haren veel langer dan gemiddeld en be
gaafd. Een onberekenbare aanvaller met
een on-Engelse techniek en met een wei-
Engels opportunisme. Mick Jagger op
voetbalschoenen. Een voetballer waarmee
een avontuurlijk denkend jongetje zich
graag vereenzelvigt.
De Cup Final in het zonovergoten Wembley
kreeg een verlenging. En toen barstte het
spektakel goed los. Steve Heighway scoorde
voor Liverpool, een foutje van keeper
Clemence gaf George Graham de kans om
gelijk te maken. En toen, in de 116de
minuut, het doelpunt, de winnende goal,
van Charlie George. Good ol' Ar'snal,
we're proud to sing your name!" Arsenal
maakte een allesbehalve saaie ereronde.
We zijn 34 jaar verder. Ajax - Arsenal, op
nieuw. Het plakboek, stoffig en wat muf
meurend heb ik van zolder gehaald.
Het Cupfinal seizoen herleefde. Speelden er
in het team van manager Bertie Mee hooguit
een paar Schotten mee, nu zijn de Engelsen
op de vingers van één hand te tellen.
Verre van saai. Spektakel is er wel, dit seizoen
voor het laatst op het bastion Highbury.
Dat brengt mij weer terug op de shirts.
Dit jaar speelt Arsenal, bij wijze van hom
mage aan het stadion, in de oorspron
kelijke kleuren. Diepdonkerrood. Ooit, in
de pioniersjaren, was juist die kleur de
inspiratie voor een andere deelnemer uit
onze Champions-Leaguegroep. De voorzit
ter van het net opgerichte Sparta Praag
moest aan het begin van de vorige eeuw in
Londen zijn. Voor zaken. Hij zag Arsenal
spelen, werd verliefd op de kleuren.
Zijn Sparta zou diepdonkerrood voetballen!
iar
ie-
ng
iet
Ajax Kick Off> Arsenal FC
