Bekerfinale i968: ADO - Ajax 2-1
Elf seizoenen na die eerste ontmoeting in de
Eredivisie zag de voetbalwereld er heel
anders uit. In Amsterdam hadden Rinus
Michels (op de bank) en Johan Cruijff (in het
veld) Ajax in een ijzeren greep gekregen, met
als resultaat drie landstitels op rij. Ook in Den
Haag was de situatie een stuk positiever
geworden. In het eerste jaar was de competi
tie afgesloten met een zesde positie, daarna
volgden een aantal matige seizoenen met een
dertiende, een twaalfde, een tiende en een
vijftiende plaats (seizoen 1961/1962) tot
gevolg. ADO deed dus wel mee op het hoog
ste niveau, maar meer dan een rol in de
marge was het niet. Er moest dus wat gebeu
ren. En dat geschiedde ook.
Als Algemeen Voorzitter was Toon Martens in
1961 opgestapt en vervangen door Nico de
Doelder. Samen met Herman Choufoer - voor
zitter Betaald Voetbal en interim-trainer - en
manager Eddy Hartmann werden de zaken pro
fessioneel aangepakt. Een nieuwe trainer moest
de 'slagroom op de taart' worden en daarin wer
den de Haagse fans niet teleurgesteld. Totaal
onverwacht presenteerde ADO in de zomer van
1962 Ernst Happel als nieuwe trainer. Happel
APO - Aiax 3 juni 19RB
was begin 1950 speler van het Oostenrijkse
'Wunderteam' (waarmee hij in 1954 derde werd
op het WK), had net afscheid genomen als spe
ler en was als trainer in 1961 met Rapid Wien
kampioen van Oostenrijk geworden.
De komst van Happel, bijgenaamd 'Der
Weltmeister', was een regelrechte sensatie. Zijn
reputatie was zo groot dat niemand aan zijn
woord en visie durfde te twijfelen. Toch zou het
nog anderhalfjaar duren voordat de hand van
Happel in de prestaties van ADO écht zichtbaar
werd. In zijn eerste seizoen bereikte ADO welis
waar voor de tweede keer in de clubhistorie de
bekerfinale (0-3 nederlaag tegen Willem II),
maar de tiende plaats in de competitie toonde
aan dat Happel er nog niet écht in was geslaagd
een aantal in die tijd beroemde ADO-spelers
weer aan het voetballen te krijgen. Een grote
schoonmaak was in de zomer van 1963 het
gevolg. Van alle kanten werden nieuwe spelers
aangetrokken (Thie, Aarts, Maassen en Heijnen),
terwijl ook een aantal jeugdspelers (Mansveld en
De Zoete) hun kans kreeg. Na een bijzonder
slechte start, ging het in het Zuiderpark steeds
beter lopen. In 1964 (weer een tiende plaats)
stond ADO opnieuw in de bekerfinale, die overi
gens wederom werd ver
loren (na strafschoppen
van Fortuna'54). Maar die
tegenslag mocht niet
meer hinderen. ADO was
op weg naar de top en
werd zowel in 1965 als in
1966 (weer een verloren
bekerfinale, nu tegen
Harry Heijnen neemt een corner
ineens op z'n wreef. De bal zal
op de paal terecht komen waarna
Lex Schoenmaker voor de 1-0
zal zorgen. Lambert Maassen
(ADO), Ton Pronk (Ajax) en Piet
Keizer (Ajax) kijken toe.
zware shag
