Historie Bonsoir monsieur Depardieu De eerste kennismaking met het provinciale fenomeen dat voluit Association Jeunesse Auxerre heet, behoorde tot de minder prettige voetbalervaringen. Niet omdat het stadje zo fotogeniek ligt ingebed in Bourgondië, verre van dat. Het lag ook niet aan het weer, verre van dat. a§#P®?wS tekst David Endt foto// beeldarchief Ajax Begin maart was het Franse land gevuld met zoetheid van aanglijdende lente. En ook niet omdat de landelijke sfeer een vermildende factor heeft, verre van dat. Zeker ook niet omdat het stadion de naam draagt van een plaatselijke abt, monsieur Ernest Deschamps. Verre van dat. Het had ook niets te maken dat één van Frankrijks grootste filmacteurs een groot supporter is van de club: Gérard Depardieu. Verre van dat, Auxerre past wel bij het bonkige, goeiige imago van de acteur. De nare smaak had slechts te maken met het cynische begrip 'resultaat'. Na twee dagen die voorbijgleden als een mooie Franse film werd in het tot de laatste plek gevulde stadion en matig ver lichte stadion met 4-2 verloren. De sfeer was verre van mild, had niets van lente. Het Stade de l'Abbé Deschamps was gevuld met bijna beangstigend fanatisme. De Ajax-keeper raakte er door gehypnoti seerd, zo leek het, en de uitslag bleek twee weken later een te hoge barricade voor Ajax om door te kunnen dringen tot de halve finale van het UEFA-Cuptoernooi. Meer dan een fijne film met prettige, soms wat bizar aandoende personages was de kennismaking met AJ Auxerre een confrontatie met een horrorfilm. Die ervaring zorgde er voor dat Ajax met een gewapend hart naar Bourgondië reisde toen, nu in het Champions League toernooi, de blauwwitten weer tegen stander waren. Dat Guy Roux in die dagen van 1996 nog steeds trainer was van Auxerre verwonderde niemand. Op 9 april 1961 had de man een brief gestuurd naar de clubleiding. In die brief bood hij, voorzien van aanbevelingen, zich als trainer aan. Zijn bescheiden salariswensen deed het clubbestuur beslissen in Roux' voordeel. Men kan er moeilijk spijt van hebben gehad want Guy Roux maakte de club tot wat die nu is, een monument op het plein van het Franse voetbal. Na jarenlang van gestaag klimmen op de voetballadder, verkreeg Auxerre in 1980 de professi onele status. De voetbalschool bracht talloze zeer goede voetballers voort. Roux heeft een eerste uitstraling van een gemoedelijk man. Maar daarachter schuilt een persoonlijkheid die je meestal verbeeld ziet in Italiaanse films: een peetvaderachtige figuur die vaderlijke eigenschappen combineert met een zeer krachtig, eigenzinnig karakter. Vergis je WKMBöSSiföïfieSÏ Dennis Bergkamp kon er ook niet voor zorgen dat Ajax doordrong tot de halve finale van de UEFA Cup. niet in deze hoofdrolspeler, hij bezit een giftig winnaarskarakter! Als zijn leven ooit verfilmd wordt, dan kan alleen Gérard Depardieu de rol van Roux vertolken. Ajax zou zich door het decor niet meer van de wijs brengen, dat was zeker. Niet door de krachtmens Taribo West, niet door aalvlugge linksbuiten Bernard Dipmede, niet door de stoere spits Lilian Laslandes. Niet door de abt Deschamps, niet door Peetvader Roux! Jari Litmanen wrong al na vier minuten met een gekke sprong de bal in het doel en daarna werden de bliksemflitsen van Auxerre afgeleid. Mario Melchiot hield zich stram, Mariano Juan bikkelde Argentijns, Menno Willems knalde de laatste tien minuten er tegenaan, Marcio Santos voelde zich in zijn element en Rody Turpijn was hollend van de partij. Dat Ajax... En met de parmantige arbitro Piero Ceccarini die het spel zo wist te regisseren dat een ontspannend doelpunt van Kiki Musampa werd afge keurd. De wedstrijd als film. Dezelfde set ting, nu met een happy end. Met holle ogen van de spanning en met een scheefzittende stropdas klom ik na de Marc Overmars in actie tegen AJ Auxerre. wedstrijd het trappetje naar de provisori sche VIP-ruimte op. Het stadion was volop in de verbouwing, containers waren op elkaar gestapeld en gaven ruimte aan de belangrijke gasten. Niets glamoureus, niets van goede Franse smaak. Wat maakte mij dat uit, gewon nen! De deur piepte open en ik keek recht in het gezicht van Gérard Depardieu. Wat kon ik anders doen dan hem hartelijk de hand te schudden? 'Bonsoir monsieur Depardieu!'. Kick Off -) AJAX - AJ AUXERRE

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 2005 | | pagina 22