ALIAS TE PASKE Regillio Vrede wordt beetgepakt door Dmitri Shoukov van Willem II. De Groningers verloren op 6 maart met 2-0 in Tilburg. haald om daar ook te gaan voetballen. Ik kwam als spits in de D2 en werd meteen topscorer. Ik was heel snel in die tijd. Via Di en C2 kwam ik in Cl. Ik heb vaak tegen Ajax gespeeld maar ben toen nooit door die club benaderd. Ik was en ben een heel simpele voetballer. Ik was geen supertalent, viel niet echt op. Ik was wel een echte Ajax-supporter. Samen met mijn vader ging ik vaak naar De Meer. We zaten altijd in vak EE. Ik was erg gechar meerd van John van 't Schip, maar Rob Witschge was mijn idool." „Op een keer ging ik in mijn eentje naar Ajax. Voor mij in de rij stond een jongen die in de jeugd van Ajax voetbalde en die daarom zonder kaartje naar binnen wilde. Maar de suppoost herkende hem niet en wilde niet geloven dat hij bij Ajax speelde. Die man was onverbiddelijk. Hij kwam er niet in. Die jongen was André Ooijer. Ik ben toen samen met André overeen hek geklommen. Toen hij later in de Eredivisie bij FC Volendam voet balde, vond ik dat wel grappig. Dat was nou die jongen met wie ik nog over het hek was geklommen." Het zou nog gekker worden. Jaren later voetbalde hij samen met Ooijer in één elftal. Bij Roda JC. Twee Amsterdamse jongens in Zuid-Limburg.Terug naar de jeugdjaren van Vrede. „In de B-junioren ben ik bij DJK weggegaan en overgestapt naar Madjoe. Romano Sion ging in die tijd naar Haarlem en heeft scouts van die club op mij geattendeerd. Zo ben ik een jaar later ook bij Haarlem terechtgeko men. Toen ik van de B- naar de A-jeugd ging, wilden ze me op een gegeven moment geen reiskostenvergoeding meer betalen. Ik ben toen weer in Amsterdam gaan voetballen, bij de voet- balschool van Dynamo. Daar heb ik twee jaar gespeeld. Er voetbalden daar nog meer jongens die in het betaalde voetbal zijn terechtgekomen, zoals Khalid Sinouh van RKC, René Ponk van FC Utrecht, Urvin Lee die jarenlang bij AZ heeft gespeeld en Junas Naciri. Hij speelt tegenwoordig in het buitenland.Trainer was Arie de Haan, nu al jaren hersteltrai ner van Volendam. Via hem ben ik bij AZ beland, waar ik als amateur in het tweede ging voetballen." „In het tweede van AZ speelde indertijd één fullprof, Erik te Paske. De rest van de selectie was amateur. Mijn vrienden zijn mij om de een of andere reden Te Paske gaan noemen. En dat doen ze nog steeds, haha. Als ze me bellen is het altijd 'hé Te Paske, hoe is het ermee?' Bij AZ verging het Vrede net zo als bij Haarlem. Ineens was er geen geld meer voor een reiskostenvergoeding. Hij was 19 jaar en besloot weer in Amsterdam te gaan voetballen. „Ik kreeg aanbiedingen van DWV en Blauw Wit. Die speelden indertijd beide in de hoofdklasse. Ik heb voor Blauw Wit gekozen. Daar heb ik drie jaar gespeeld. De eerste twee jaar ging goed. We wer den, meen ik, derde en vierde. Het jaar daarop gingen er een paar jongens weg en zijn we gedegradeerd." Ondanks de mindere prestaties van Blauw Wit kwam hij na dat seizoen opnieuw bij een club in het betaalde voetbal terecht. Wijlen Bert Jacobs, bedenker of in elk geval de bekendste verspreider van de term hots-knots- begoniavoetbal, herkende zijn talent en haalde hem naar RKC. Bij de Waalwijkse club beleefde Vrede een onwaarschijnlijk goed debuutseizoen, wat hem de titel 'Beste speler van de Eredivisie'opleverde. „Bedenk wel dat alle grote jongens toen nog in de Eredivisie speelden", zegt hij met gepaste trots. „Ajax had net de Champions League gewonnen en speelde dat seizoen opnieuw de finale met spelers als Davids,de gebroeders De Boer, Litmanen, Overmars, Kluivert en noem maar op." Zijn indrukwekkende spel leverde hem een transfer naar Roda JC op waar hij het zes jaar volhield. Met de Limburgers ver overde hij tweemaal de KNVB-beker en speelde hij diverse Europese wedstrij den. Bijna schakelde hij met Roda het grote AC Milan uit. Na in Kerkrade met i- o van de Italianen te hebben verloren, werd het in San Siro i-o voor Roda JC. Pas na strafschoppen vloog Roda eruit. „Ongelooflijk, Milan had de eerste twee strafschoppen gemist. Het stond 2-0 voor ons, maar toen misten wij er drie op rij en schoten zij alles raak." Vorig seizoen speelde hij voor Iraklis Saloniki. „Ik heb een jaar lang genoten van de Griekse levensstijl, die is mij op het lijf geschreven. Het probleem was dat de club zijn afspraken niet nakwam, anders had ik er nu waarschijnlijk nog gezeten." Toen FC Groningen zich vervolgens meldde, keerde hij terug naar Nederland. Hij tekende een contract voor één jaar. Door een vervelende liesblessure beleeft de bij het publiek populaire verdediger in Groningen totnogtoe een kwakkelsei zoen. FC Groningen omschrijft hij als een echte volksclub. „Ondanks de tegenval lende resultaten, blijven de supporters achter de club staan. Ze zijn wel kritisch, maar ze blijven komen." Of ze volgend jaar ook naar Regillio Vrede kunnen kijken, wie weet. Zijn toe komst bij de club is na het incident van vorige week in het ongewisse. Wim Masker

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 2004 | | pagina 13