ANDERS WINTER Knopper in Ajax-shirt. publiek werden Wouters uiteindelijk fataal. Want toen bleek dat Ajax onder zijn leiding vastroestte in de subtop, kreeg de Utrechter net als Olsen zijn congé. Hans Westerhof maakte het sei zoen af waarin Knopper de enige Ajacied was die aan vervlogen tijden deed den ken. „Door dat persoonlijke superjaar had ik zoveel zelfvertrouwen gekregen, dat ik voor mezelf al helemaal een car rièreroute had uitgestippeld. Ik wilde bij Ajax een nog betere voetballer worden om daarna prijzen met de club te win nen en de stap naar een grote competi tie in het buitenland te kunnen maken." Het liep even anders. De opmars tot toe komstig topvoetballer stokte door een enkelbreuk. Daardoor kwam Knopper een jaar langs de kant te staan in plaats van naar nog grotere hoogten te groeien. Het hield in, dat de revelatie van het vorige seizoen, onder Wouters' opvolger Co Adriaanse weer helemaal opnieuw moest beginnen. „Die blessure kwam op een heel vervelend moment. Het gebeurde in een tijd dat er veel trai nerswisselingen plaatsvonden en er na mij en Tim de Cler eindelijk weer eens talenten uit de jeugdopleiding doorkwa men. Ik was er een jaar uit en kwam bij terugkomst in een ongelijke concurren tiestrijd terecht. Adriaanse had zijn keuzes bepaald in het jaar van mijn afwezigheid. Verder dan sporadische invalbeurten kwam ik niet meer." De derde trainerswissel in drie jaar tijd werd dan ook op de voet gevolgd door Knopper. Onterecht, want ook Ronald Koeman gaf de voorkeur aan het talent dat na Knopper via de door hem herstelde geul naar de selectie was gestroomd. Het zorgde bij Knopper voor een vervelend déja vu, want net als in zijn tijd onder Olsen pakte Ajax de dub bel zonder een wezenlijke bijdrage van hemzelf. Een seizoen later gebeurde het onvermijdelijke. „Er plofte een brief op de deurmat waarin stond dat ik ver wacht werd op de training van het tweede elftal. Dat kwam keihard aan. Ik kan er namelijk niet goed tegen als mijn trots gekrenkt wordt." Een jaar in het tweede elftal zag Knopper niet zitten. Hij zocht zijn heil in het bui tenland om elders op huurbasis een nieuwe start te maken. Daarin slaagde hij bij het Griekse Aris Saloniki met verve. „Ik vond het niet verkeerd om een jaartje uit Nederland te verdwijnen. Ik wilde alle problemen achter me laten en een jaar tot rust komen. Dat is gelukt. In Grieken land kon ik in alle anonimiteit voetballen en weer op krachten komen. Dat was me na mijn blessure bij Ajax niet meer gelukt. Privé heb ik me er samen met mijn vrouw kunnen bezinnen en sportief was het ook succesvol. We werden zesde in de competitie en haalden na 33 jaar weer eens de bekerfinale met de club. Dat leverde ons Europees voetbal op." Pogingen om Knopper tot een langer verblijf over te halen, mislukten jam merlijk. Hij wilde terug naar Nederland om daar iedereen nogmaals te overtui gen van zijn kwaliteiten. Opnieuw liet Knopper zich verhuren. Ditmaal viel de keus op SC Heerenveen. „Ik vond dat mijn spel daar goed tot zijn recht kon komen. Er wordt onder Foppe de Haan altijd aanvallend en positioneel goed gevoetbald. Dat ligt mij en dat blijkt nu." In zijn manifestatiedrang staat Knopper niet alleen bij Heerenveen. Hij krijgt er gretig bijval van Gerald Sibon, de andere ex-Ajacied die in Friesland neerstreek. Met hem vormt hij een levensgevaarlijk duo. „We zitten een beetje in een verge lijkbare situatie, want ook hij moest ver trekken bij Ajax en wil iedereen nu laten zien dat hij te vroeg afgeschreven is." Bij Ajax staat Knopper nog tot 2005 onder contract. Een erfenis uit de tijd dat hij zo uitzonderlijk presteerde onder Wouters. Toch heeft hij een terugkeer al min of meer uit zijn hoofd gezet. „Als Koeman bijtekent, wordt een rentree heel moeilijk. Dan moet er wel iets heel vreemds gebeuren." Knopper spreekt de woorden met pijn in het hart, want mis sen doet hij Ajax nog altijd. „Ik ben daar begonnen in de jeugdopleiding en van daaruit doorgestoten naar het eerste elf tal. Dat schept een hechte band. Ik ken heel veel mensen die bij de club werken. Ook heb ik veel vrienden aan Ajax over gehouden. Aron Winter is bijvoorbeeld mijn beste vriend nu. Met hem heb ik vaak besproken waarom het allemaal zo gelopen is en we zijn tot de conclusie gekomen dat het een combinatie van factoren is geweest. Jammer, want Ajax blijft een fantastische club." Martijn Mooiweer zondag 23 november AJAX-SC HEERENVEEN

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 2003 | | pagina 13