FC ZWOLLE AJAX
AAN HET WOORD...
MIDDENVELDER MARCEL BOUDESTEIJN
Door een blessure, opgelopen in het
vorige seizoen, kwam Marcel Bou-
desteijn dit seizoen nauwelijks aan
spelen toe. De afgelopen weken za
gen we hem warmlopen, maar van
uit de dug-out werd het sein voor
hem nog niet op groen gezet. In de
thuiswedstrijd thuis tegen RKC
Waalwijk mocht Marcel Boudesteijn
in de laatste minuten invallen. Met
die invalbeurt maakte Marcel zijn
rentree in de Eredivisie voor het
Zwolse publiek. Voor ons de aanlei
ding om een week later Marcel te
bellen en te informeren naar zijn
hernieuwde start bij FC Zwolle en of
er een al basisplaats tegen Gronin
gen of Ajax in zou zitten. Er kwam
een heel ander antwoord.
„Heb je het nog niet gehoord? Het is
weer mis met mij. Dit seizoen kom ik
waarschijnlijk niet meer aan spelen
toe. Nu is het mijn andere knie. De
maandagavond na RKC ging ik bij een
wedstrijd met het tweede elftal door
mijn knie. De woensdag daarop ben ik geopereerd aan de meniscus
en kniebanden. Op die maandagavond kon ik thuis de ramen wel in
gooien. Nu ben ik er weer wat overeen. Door al mijn eerdere blessures
heb ik wel leren relativeren. Eigenlijk mag ik niet klagen, voetbal is
in het leven van een mens maar een bijzaak. Mijn nieuwe blessure
heb ik dan ook niet meteen aan de grote klok gehangen. Pas in de
voorbeschouwing van de Zwolse Courant voor de uitwedstrijd tegen
Groningen konden de FC Zwolle supporters lezen dat ik weer gebles
seerd ben.
Net nu ik van trainer Peter Boeve mijn kans kreeg, ging het mis. Ik
was alweer enige tijd teruggekeerd van mijn blessure, maar anders
dan ik gewend was, stond ik niet direct in de basis. Na het herstel bij
blessures in vorige seizoenen stond ik er wel altijd vrij snel weer in.
Bij Boeve moest ik mijn plek weer verdienen. Je moeten bewijzen
geeft mij extra stimulans. Toen ik als jochie van zestien jaar mocht
debuteren in het eerste van Excelsior kreeg ik het van de ouderen
ook niet cadeau. Joop van Daele was daar toen de trainer die mij het
vertrouwen gaf. Excelsior was nog geen satellietclub van Feyenoord.
Het was de club van het oude papier. Al het geld moest bij elkaar
geschraapt worden. Na vier seizoenen Excelsior ben ik door FC Gro
ningen gekocht. In Groningen heb ik twee jaar Eredivisie gespeeld.
Erwin Koeman, Harris Huizingh en Romano Sion speelden toen on
der andere in het Oosterpark. Ondanks dat ik in Groningen kon bij
tekenen, heb ik in het seizoen 1996/97 voor FC Zwolle gekozen.
FC Zwolle was een club met ambitie. Jan Everse was net als trainer
aangesteld. In dat seizoen haalden we sinds lange tijd weer de na-
competitie. Het mooie was dat we de plaatsing voor die nacompeti-
tie uit bij Go Ahead Eagles veilig stelden. Na afloop, terug in Zwolle,
hosten de supporters van vreugde
over de Ceintuurbaan.
Achteraf gezien waren die twee sei
zoenen bij FC Groningen en het eerste
seizoen bij FC Zwolle mijn sterkste ja
ren. Daarna werd het een repeterende
breuk van voetballen, geblesseerd
raken en revalideren. Nooit heb ik
echter aan stoppen gedacht. Ik speel
nu alweer voor mijn zevende seizoen
bij FC Zwolle. Het bestuur en manage
ment ben ik dankbaar voor het
vertrouwen dat er in mij gesteld is.
Dat was een extra reden om mij steeds
weer terug te knokken. In de afgelo
pen veertien jaar heb ik meer dan 200
wedstrijden in competitieverband ge
speeld. Spelen tegen topclubs als
Ajax, Feyenoord en PSV waren hoog
tepunten. Naast al die wedstrijden
heb ik altijd veel plezier in het trainen
gehad. Van alle trainers waar ik mee te
maken had, was werken met Dwight
Lodeweges een speciale ervaring. Ook
in moeilijke tijden gaf hij mij vertrou
wen. Voor mijn collegae heb ik altijd respect gehad. Peter van den
Berg (RKC Waalwijk) en Dick Schreuder zijn goede kennissen gewor
den. Echte vrienden heeft niemand in de voetballerij er veel, maar
Arjan Bosschaart hoort voor mij absoluut in dat bescheiden rijtje
thuis. Hij was er altijd, ook in slechte tijden.
Maar er is gelukkig meer dan voetbal. Sinds anderhalf jaar ben ik
vader van een dochter. Mirthe brengt mijn vrouw en mij veel geluk.
Prachtig zo'n kleine meid. Tijdens het herstellen van de blessures,
heb ik goed om mij heen gekeken en voor mijzelf vastgesteld dat ik
naast het voetballen ook een maatschappelijke carrière moest op
bouwen. Momenteel heb ik een eigen hypotheken- en assurantie
kantoor (Boudesteijn en Partners) in Genemuiden. Wat betreft het
voetbal, moet ik nu weer herstellen en zien terug te komen. Daar ga
ik voor. Als het niet lukt, dan kan dit wel eens één van de laatste
stukjes voor mijn vaders plakboek zijn. Als ik daar later in kijk, kan
ik zeggen dat het alle inspanningen waard is geweest. Het kam
pioenschap met FC Zwolle was natuurlijk ook een hoogtepunt, maar
door mijn blessure maak je het wat meer op afstand mee. Terug naar
de Eredivisie, dat was jarenlang het doel van FC Zwolle. Ik had dit
seizoen graag mijn portie bijgedragen om met FC Zwolle op het hoog
ste niveau te blijven acteren. FC Zwolle kan er volgens mij heel
simpel inblijven. Het recept is simpel, thuis agressief spelen. We
moeten de tegenstander opeten en de werklust moet er afstralen.
Ook vanavond tegen Ajax moeten duels met volle kracht en overgave
aangegaan worden. Kort erop, daar hebben vedetten het moeilijk
mee. Ajax deed bij Arsenal hetzelfde. Als dat lukt, kan het vanavond
een geweldige ambiance worden. Ik denk dan aan een gelijkspel. Bij
1-1 hebben we weer een punt gesprokkeld."
nummer 12 4
FC ZWOLLE SEIZOEN 02/03
