AJAX Patrick Leemans MARK WOTTE „Op de vraag of ik ooit terugkeer bij Ajax, kan ik nu geen antwoord geven. Dat is niet aan de orde. Als Willem II het geld heeft, kopen ze me misschien wei. Met Ajax heb ik natuurlijk een speciale band, daarom is deze wedstrijd zo bij zonder voor me. Ik ken iedereen bij de club, kom er al jaren en speel straks tegen mijn oud-ploeggenoten. Dat is een vreemd gevoel. Ajax zit diep in mijn hart en Amsterdam is een stad waar ik graag kom. Maar het belangrijkste is dat ik slaag als profvoetballer en bij welke club dat is, maakt me niet uit." Tijdens de voorbereiding speelde Cedric van der Gun nog enkele oefenpotjes tegen amateurs. Cedric van der Gun in duel met Edwin de Graaf van RBC Roosendaal, (foto: PIX ONLINE/Toin Damen) ven en ik begrijp die keuze wel. Door mijn kniekwetsuur heeft hij nooit kun nen zien wat ik echt kan en ik heb me nooit onder hem kunnen bewijzen. Dan is het logisch dat een coach voor spelers kiest, van wie hij wel weet wat ze in huis hebben. De concurrentie bij een club als Ajax is moordend en als een speler, om wat voor reden ook, niet kan presteren, wordt hij vervangen. Zo is het bij mij gegaan. Ik was derde keus geworden. Koeman liet me weten dat ik niet meer nodig was en ik werd in het tweede geplaatst. Daar nam ik geen genoegen mee, ik weet dat ik beter kan dan het niveau van Jong Ajax. Ik neem niemand iets kwalijk, behalve mijn knieblessure. Want die heeft me uitein delijk mijn plaats gekost." „Aan het begin van dit seizoen kreeg ik van Koeman en Beenhakker te horen dat ik mocht uitzien naar een andere club. Natuurlijk was dat een klap, want ik verwachtte zoiets niet. Het kwam hard aan, want ik speel al acht jaar voor Ajax. Kwaad worden had geen zin, want ik kon ertoch niets aan veranderen. Het was de beslissing van de trainer en die kan ik begrijpen. Hij was kampioen geworden en had de Amstel Cup ver overd met een elftal zonder Cedric van der Gun. Ik baalde verschrikkelijk dat ik weg moest, maar het had geen zin om te blijven piekeren. Ik moest zorgen dat ik zo snel mogelijk weer mijn oude niveau bereikte en de knop omscha kelde. Wachten op Ajax had geen zin, ik moest me verder oriënteren. Willem II was snel één van de gegadigden die me wilde overnemen (RBC Roosendaal en FC Groningen aasden ook op Van der Gun, red.) en ik liet Ajax weten, dat ik eigenlijk alleen maar naarTilburg wil de. Ik heb altijd een goed gevoel bij die club gehad. De speelstijl is vergelijkbaar met die van Ajax, en de sfeer en de rust om de Tricolores bevallen me. Boven dien werd ik herenigd met trainer Mark Wotte, die me nog kent uit mijn periode bij ADO Den Haag, FC Den Bosch en Jong Oranje. Hij is een man die vertrou wen in me heeft en me in vrijheid laat spelen. Dat had ik nodig.Toen de huur overeenkomst rond was, voelde ik me verlost. Eindelijk kreeg ik weer een kans om mezelf in de Eredivisie te laten zien. En nog bij een goede club ook, want Willem II speelt al jaren mee in het lin kerrijtje. Het gaat nu niet slecht (Van der Gun heeft reeds drie keer gescoord voor de Tilburgers, red.), maar alles kan nog veel beter. Ik merk dat ik mijn oude niveau.dat ik had onder Adriaanse, nog niet teruggevonden heb. Dat Willem II me een kans gunt om me weer te bewijzen, is fantastisch. Nu is het aan mij om te laten zien dat ik het niveau aankan en dat ik wel degelijk in het eer ste elftal van Ajax zou kunnen spelen. Maar met die club ben ik nu even niet meer bezig. Dat zou niet goed zijn, want ik moet nu presteren bij Willem II. Ik hoef voorlopig niet te weten wat Koe man en Ajax van mijn spel vinden, want ik wil successen behalen in Tilburg. Zoals het er nu voor staat, draaien we mee in de subtop en daar moet Willem II, met de kwaliteiten die het heeft, kun nen eindigen." zondag 3 november AJAX - WILLEM II

AJAX ARCHIEF

Programmaboekjes (vanaf 1934) | 2002 | | pagina 11