Wachten op een
eerlijke kans
OLUTIONS
Het vertrouwen van trainers loopt als een rode draad door de voetbalcarrière van Arno Splinter. Of beter
gezegd, het gebrek daaraan. Nadat hij bij Ajax de deur achter zich dicht deed, hoopte de 24-jarige
Aimeerder in het shirt van De Graafschap op betere tijden. Inmiddels kijkt hij alweer uit naar een nieuw
avontuur.
PRINS WILLEM-ALEXANDER
LOUIS VAN GAAL
Louis van Caal zag het in me zitten
j
Of hij zich zijn debuut nog herinnert? Ja, dat is'ie zeker niet ver
geten. In het seizoen iggs/'gö ging Ajax op bezoek bij de
Koninklijke in Madrid. Na negentig minuten voetbal lieten de
Amsterdammers alles en iedereen wat met Real te maken had,
met stomme verbazing achter. Want die 0-2 had net zo goed
0-7 kunnen zijn. „Paal, lat, nog eens paal. Met iets meer geluk
hadden we vooreen nog grotere sensatie kunnen zorgen." Het
zijn de woorden van Arno Splinter. De huidige De Graafschap
voetballer was die avond bankzitter in Santiago Bernabeu. „Ik
was net achttien jaar en speelde nog in de Ai. Een dag voor de
wedstrijd kreeg ik te horen dat ik mee mocht naar Madrid. Eén
van de spelers was geblesseerd geraakt. Daardoor zou Kiki Mu-
sampa in de basis beginnen en ik mocht op de bank plaats
nemen. Ja, ik had wel eens verhalen gehoord overeen heksen
ketel. Maar als je daar daadwerkelijk zit, besef je pas echt wat
dat inhoudt. Ik dacht dat ik flauw ging vallen. Ik hoefde ach-
Leuke herinneringen bewaart hij vooral aan de buitenlandse
trips. „Met de jeugd ben ik de hele wereld over geweest. Welk uit
stapje het meeste indruk maakte? Spelen in het op één na groot
ste stadion van de wereld. Het ligt in Mexico-Stad. Hoe heette
dat alweer? Oh ja, het Azteken-stadion. Dat maakte wel indruk.
Al zat er geen kip tijdens dat jeugdtoernooi."
Maar ook de Commonwealth Games op Aruba waren volgens
Splinter een leuke jeugdervaring. „We speelden daar met Jong
Oranje. Wanneer dat was? Tijdens het opruimen, kwam ik pas
nog een poster tegen van dat toernooi. Even zoeken," waarna
hij enkele seconden later terugkomt. „Euh..., in ïggs. Zelfs Prins
Willem-Alexander ging toen met ons op de foto." Het is een van
de vele herinneringen. „Ik heb al veel verzameld. Kranten
knipsels, shirts en vele videobanden vol met wedstrijden en
zondag 10 maart
AJAX - DE GRAAFSCHAP
teraf niet warm te lopen. Ik zei tegen de meesten dat ik dat wel
jammer vond, maar eigenlijk bleef ik die wedstrijd liever nog
in de dug-out. Het shirt, dat ik toen droeg, wilde ik na afloop
ook niet ruilen. Het was me te bijzonder."
Het officiële debuut zou twee jaar later volgen: „Gewoon in
een competitiewedstrijd tegen Fortuna Sittard. Ik bewaar er
verder geen speciale herinneringen aan." Dat seizoen, igg6/
'g7,zou Splinter in competitieverband slechts vier keer mogen
opdraven. In Europees verband etaleerde hij zijn talenten te
gen AJ Auxerre en Grasshoppers. „Ik was nog geen twintig jaar,
dus ik was al blij dat ik zoveel aan spelen toekwam. Louis van
Gaal zag het duidelijk in me zitten."
Splinter, geboren in Amsterdam West en op vierjarige leeftijd
naar Almere verhuisd,doorliep dan ook de complete Ajax-jeugd-
opleiding. Negen jaar was hij toen hij zijn eerste stappen zette
bij Ajax:„lk speelde voor SV Almere en we zaten in dezelfde com
petitie als Ajax Ei. Blijkbaar maakte ik toen zo'n goede indruk dat
ik mocht komen. Spelen voor Ajax was toch een droom voor
ieder kind. Ik was de enige jongen uit Almere, dus mijn ouders
brachten me altijd naar Amsterdam. Mijn pa was erg trots, dus
dat had hij er graag voor over. Hij speelde nog voor Blauw-Wit,
maar was een totaal ander type speler. Een pure linksbuiten."
"Van het toenmalige Ei-elftal was ik samen met Mario Melchiot
de enige die het eerste elftal haalde. Jongens als Dennis Schulp,
RodyTurpijn en Milan Berck Beelenkamp kwamen pas later bij
Ajax." De successen in zijn jeugdjaren in het roodwitte shirt
ervoer Splinter als standaard. „We werden ieder jaar kampioen.
Daar hoefden we vaak niet eens zoveel moeite voor te doen."
