HIHEsC HARE
TELEURSTELLING
NEDERLAND
Oin$ocC
droom uit voor John O'Brien. „Tijdens
het WK 1990 in Italië was ik met een
jeugdteam op een toernooi in Zweden
en Denemarken. Toen keken we elke
avond naar de wedstrijden en proefden
we de sfeer van topvoetbal. Op het WK
1994 gingen we vaak met het nationale
elftal onder 17 jaar naar wedstrijden
van Team USA kijken. Toen heb ik ook
de finale in Los Angeles tussen Brazilië
en Italië gezien waar Roberto Baggio
de beslissende penalty miste."
In de voorbereiding op het WK 1998 in
Frankrijk leek John O'Brien bij het
nationale team te komen. Een halfjaar
voor het toernooi werd hij opgeroepen
voor een oefenwedstrijd. „Een goede
tijd om in te stappen, zo'n zes maan
den voor een WK." O'Brien hield het
lang vol, kwam bij de laatste 24 spelers,
maar viel op het laatste moment bui
ten de boot. „Toen was ik teleurgesteld
omdat ik het gevoel had dat ik het
niveau wel degelijk aankon."
Twee jaar later was de Amerikaan ech
ter toch actief op een groot evene
ment: de Olympische Spelen in Sydney.
Een evenement dat O'Brien, net als de
meeste Amerikanen, hoger inschat dan
het WK voetbal. „In de wereld zijn de
Olympische Spelen belangrijker. Er
worden meer sporten beoefend en er
doen meer landen aan mee. Het is een
wereldsportevenement. Het WK voet
bal beschouw ik als de top in mijn vak,
wat niet wegneemt dat het een hoog
tepunt in mijn carrière is. Het volgende
doel is om net als in 1994 de eerste
pouleronde door te komen."
In zijn geboorteland behoort 'soccer'
nog altijd niet tot de populaire sporten
als honkbal, basketbal en American
Football. „Ze zeggen dat er te weinig
gescoord wordt, maar daar ben ik het
niet mee eens. Het zou kunnen dat de
Amerikanen alleen maar deze sporten
beoefenen, omdat ze hun 'eigen' iden
titeit willen behouden. Amerika is een
kolonie van Engeland en misschien
wilden ze hun manieren niet overne
men."
O'Brien beschouwt zichzelf als een
combinatie van Amerikaan en Europe
aan. De 24-jarige Californiër kwam tien
jaar geleden voor het eerst naar Neder
land. Eén van zijn coaches schreef een
brief naar de KNVB en regelde een
stage bij Ajax. Eenmaal terug in Ame
rika kwam Co Adriaanse, destijds hoofd
jeugdopleidingen, langs bij de familie
O'Brien om de talentvolle middenvel
der uit te nodigen om voor één jaar
naar Ajax te komen.
De jonge O'Brien nam de gok en
waagde de oversteek naar de andere
kant van de wereld. Vooral met het ver
schil in sportbeleving had hij in het
begin moeite. „In Amerika is de bena
dering veel positiever. Als er iets fout
gaat, zegt men: 'volgende keer beter!'
Positieve impulsen. In Nederland wordt
gescholden als er iets verkeerd gaat. Of
ik dat al heb overgenomen? Ja hoor, nu
scheld ik gewoon terug."
Ondertussen spreekt O'Brien vloeiend
Nederlands en is hij alweertoe aan zijn
vierde woning. In zijn eerste twee jaar
in Nederland werd hij geplaatst in een
gastgezin in Diemen en daarna deelde
hij met een kamergenoot een huis in
Amsterdam Zuid-Oost. Daarna ging hij
op zichzelf wonen in Bos en Lommeren
onlangs verhuisde hij weer. In tegen
stelling tot zijn collega's, die in Amstel
veen, Ouderkerk aan de Amstel of Die-
men wonen, vestigde O'Brien zich in de
Jordaan in hartje Amsterdam.
Zijn studie internationaal manage
ment brak hij af om zich volledig op
voetbal te kunnen focussen. En zijn
inspanningen lijken beloond te wor
den: een vaste plaats in Team USA en
een basisplaats in Ajax i: „Ik voel me
goed. Ik wil dit seizoen zoveel mogelijk
bijdragen aan de komende prestaties.
Wat dat wordt? De eerste drie, geloof ik
hè? Ja, het kampioenschap hoort daar
ook bij maar ik heb gehoord dat nie
mand daar nog over praat. Dus dat doe
ik ook niet."
Daan Schippers
Carry de Craef
(RKC) kan O'Brien
niet bijhouden.
v v v.»
zondag 28 oktobet
AJAX - WILLEM II
